Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Nostradamus
Daar ben ik weer, na een week Polen, een hele ervaring om een Poolse bruiloft mee te maken met alle traditie,s die daar bij horen, wel wat lang om 4 dagen feest te vieren, ik was ( en ben) gesloopt.
De reden dat ik nooit op vacantie ga is omdat ik in elk land een drama maak om de leefomstandigheden van de dieren daar………..ik heb het nu weer geprobeerd, en hoewel ik het er erg naar mijn zin heb gehad, en zo ontzettend gastvrij ontvangen ben door de ouders van de bruid, waar ik nog een keer uitgenodigd ben om bij ze te logeren, ga ik nooit meer naar Polen.
In eerste instantie zei ik dat het allemaal wel mee viel, maar ik was duidelijk beschonken door de wodka, en het was er ook donker, ik had sommige dieren niet eens op gemerkt, werd ik daarna hard op de feiten gedrukt, ik heb gehuild, gedramt en gesmeekt om maar de dieren mee te mogen nemen, maar mijn vriend was onverbiddelijk, hij vond het dweilen met de kraan open, hij heeft gelijk, maar mijn tere-dierenhartje was verscheurd toen ik uit Polen weg reed, de dieren staan nog steeds op mijn netvlies!!!!
Zal toch ook nog een leuke foto van het bruidspaar plaatsen, met de koets en paarden, die op het laatste moment nog geregeld werden, de paarden zagen er goed doorvoed uit, maar waren heel, heel erg angstig, en schrokken overal van.
De ouders van de bruid wonen op het platteland van Polen, ze werken keihard om hun hoofd boven water te houden, en wonen in te kleine armoedige huisjes, maar hadden wel een megatuin waar de nodige dieren gehuisvest werden, de kippen en kalkoenen zagen er best goed uit, maar die hadden dan ook als doel gegeten worden, en daar word blijkbaar dan wel goed voor gezorgd.
Hun hond Caesar zit in een voor Poolse begrippen groot hondenhok, een luxe hondenhok, aan de overkant bij de buren waren de honden zéér slecht gehuisvest.
Ik vond Caesar al zo zielig, maar het kon dus nog erger, Caesar is verknipt volgens de ouders van de bruid, klopt…….want Caesar blaft niet, is onnoemelijk bang, en komt niet naar je toe, maar las ik hoor dat het dier de avond daarvoor in elkaar getrapt is omdat ie ontsnapt was, dan snap ik het dier zijn angst wel.
Het hok was zo vies, de stank was enorm, en ondanks dat het dier redelijk gevoed werd, vond ik dit geen leven voor een hond.
In Polen hoor je de hele nacht honden, blaffen, janken, en lawaai maken, en er is geen mens die er naar kijkt, is normaal daar.
Dit is Caesar in zijn hok, met een kliekje van de bruiloft, en hij ligt dus echt in zijn eigen vuil, Caesar kijkt je ook niet aan, en kijkt weg als hij mensen ziet.
En dan mijn oogappeltje Cila, een scheet van een hond, die mij eerst niet toeliet bij haar hondenhokje omdat haar pup daar lag.
Cila is nog geen 2 jaar, en heeft vorig jaar een nest van 4 pups gekregen en nu had ze maar 1 pupje.
Ik zag dat Cila,s drinkbak, vol met zand zat , en er was geen water te bekennen, ik heb haar water gegeven, een bak vol die ze gelijk dankbaar opdronk, en ik ben op jacht gegaan in de keuken voor een paar flinke braadworsten, moest wel stiekem want een hond ga je geen kostbaar voedsel geven.
Cila was me zo dankbaar dat ik haar mocht aaien, en even later mocht ik
zelfs haar pupje beethouden, ik heb uren bij haar gezeten, wat een schat van een hond is dat.
Haar huid kon ik zo beetpakken van de uitdroging, zo zielig, en het was zo,n poepie
Ze willen Cila wel kwijt ,ik mocht haar dan ook gelijk mee nemen, met of zonder pup van 4 weken oud, maar mijn vriend was zeer standvastig en gaf geen draad, de hond mocht niet mee.
Al hoop ik stiekem dat deze topic iemand zo aanspreekt dat hij/zij Cila een goed huis wil geven, ik kan haar zo uit Polen laten komen.
Mijn oogappeltje Cila
Hier het pupje die alleen maar huilde, piepte en jankte zo zielig
Lopend op het terrein zag ik alleen maar katten, katten en katten, de één zag er nog slechter uit dan de ander, zo klein, dat ik dacht dat het kittens waren, maar niets was minder waar, ze hadden zelfs kittens.
En dit vond ik in het kolenhok, bijna niet beet te pakken ze krioelden van de vlooien, die sprongen zo op me……brrrrrrrrrr
Maar heel lief en tam……..en er werd gelijk gezegd……die mag je ook meenemen.
Hier komen de nare foto,s die niet geschikt zijn voor tere zieltjes.
Deze kat heeft echt mijn hart gestolen, ik zag hem en daar kwamen mijn waterlanders, de kat van de buren, die het huis uit geschopt werd……….en niet zachtjes, ik snap niet dat mensen een dier onder zulke omstandigheden laten leven……….tot het uit zichzelf dood gaat.
Het dier waggelde, en zat onder de schurft, luizen en vlooien, was broodmager, en het allerergste was nog wel dat ie spinnend naar me toe kwam, al kopjes gevend, dat het dier nog liefde voor een mens op kon brengen is me een raadsel.
Ik heb hem geprobeerd eten te geven, maar hij kon niet meer eten, had geen tandjes meer, en kon alleen maar klagelijk miauwen, ik heb mijn vriend gesmeekt of de kat mee mocht, al was het alleen maar om hem een spuitje te laten geven in Nederland, maar het diertje was niet eens te vervoeren.
Er kwam groene pus uit zijn ogen, en het beest niesde alleen maar.
Ik vroeg aan de ouders van de bruid of de kat mee mocht, en die konden me alleen maar kokhalzend aankijken of ik wel goed bij me hoofd was, dieren staan daar echt op de laagste rang en zijn gewoon vies.
Ik hoop met heel mijn hart dat het diertje snel dood gaat en een verdere lijdensweg gespaard blijft.
Begrijpen jullie nu dat ik er niet meer heen ga?, en dan kom je thuis, en dan word je door je eigen hond, de diva, niet eens bekeken, die was zwaar beledigd dat ik haar achter had gelaten op haar logeeradres, Parson heeft me 2 dagen genegeerd, en was zelfs niet om te kopen met een schapenvachtje die ik voor haar gekocht had voor een habbekrats 10 euro, gelukkig heeft ze geen benul hoe het leven van een dier in Polen kan zijn, en dat ze verdomd veel geluk heeft gehad om hier geboren te worden
