huisdieren

  • Channah

    Hallo Martine,

    Nee, dat wist ik wel, dat je het niet zo bedoelde. Maar over alleenwonenden (we staan echt niet de hele tijd, en we zijn ook heel vaak niet alleen) bestaan nu eenmaal rare vooroordelen.

    Zelf woon ik nu 21 jaar alleen, en het bevalt mij uitstekend! Ik zou niet meer anders willen. Nou ja, alleen; met de katten natuurlijk! Maar voor die tijd, toen we met zijn 2-en woonden, waren er ook al katten, en daarvoor, toen we met zijn 9-en woonden (ik ben de oudste van een gezin met 7 kinderen) ook.

    Je hebt dus helemaal gelijk met je laatste opmerking!

    Ja, gelukkig zijn mijn computerproblemen voor het grootste gedeelte weer opgelost, dus heb ik weer meer zin om er achter te zitten. Het geeft toch een hoop gezelligheid, ook voor een alleenstaande……. (grapje!).

    Groeten van Channah

  • Gandr

    `Waarom nemen mensen dieren? Het is in mijn ogen een beetje net zo'n vraag als, waarom nemen mensen kinderen, planten, een auto, een eigen huis en meer… Alles heeft voor iedereen een andere reden. Deze vraag is dus met meerdere antwoorden te benaderen. En ik denk niet dat het eenvoudig is om het ook maar naar voldoening te beantwoorden.

    Persoonlijk gesproken heb ik dieren in huis omdat ik de indruk krijg dat die mij nou weer net even wat beter begrijpen dan dat de mensen om mij heen dat doen. Ik kan tegen sommige mensen duizend keer zeggen dat ik gewoon op bepaalde dagen geen mensen op bezoek wil of telefoontjes wil krijgen, en ze blijven stug juist op die dagen komen. Als ik tegen mijn hond of kat zeg dat ik even niet wil dat ze op schoot komen omdat ik tenslotte even zit tussen twee klusjes door en dus eigenlijk geen rust in de kont heb, dan vertrekken ze weer en gaan dan even ergens anders liggen. Ze blijven dus niet aan zeuren om toch op dat moment op schoot te mogen komen. En daarnaast, dieren zijn gewoon een gezellige sfeer maker. Een huis zonder dieren, ik vind het persoonlijk gesproken maar een koude bedoeling, zit geen sfeer bij, hoe gezellig het vaak ook ingericht is.

    En ach, er zijn verder nog zoveel redenen waarom ik dieren heb. Als ik doorga, ben ik morgen over een week nog bezig ;-)

    Doen we dus maar niet en laat ik het hier maar bij.

    Groetjes,

    Gandr.

  • Femke c.

    Hoi Saskia,

    Ik ben maar alleen, maar toch niet…. Want ik heb mijn beestjes, de hond gaat altijd mee naar mijn werk en als ik thuiskom zijn mijn katten superblij me weer te zien en kroelen dat het een lieve lust is! Een vriendin van mij met die zwaar astma heeft en ook vrijgezel is zei eens tegen mij :“Jij komt tenminste nooit in een leeg huis!” En daar heeft ze groot gelijk in, ik ben gek op de aandacht die ik krijg van mijn beestjes! Dus zo kun je het ook bekijken.

    Groetjes,

    Femke, Joy, Piggel, Spetter en Tequilla

  • Marco

    Opzich lijkt dat een goede reden, maar een huisdier heb je niet om mee te “spelen” als jij daar zin in hebt. Een dier blijft een dier, maar dat wil niet zeggen dat ze geen vorm van gevoelens hebben. Ik zelf fok met ratten en cavia's, en ze geven juist als ik in een dip, haastige moment of een dergelijk iets, mijn rust en kalmte. Overigens mensen houden ook huisdieren om andere huisdieren en zichzelf te voeden. Denk maar aan varkens en kippen of muizen voor de slang. Ook dat zijn huisdieren.

  • Lara

    Huisdieren zijn zeeeeer speciale individuen. Door een bepaalde soort te kiezen, vind je een huisgenoot die vaak beter bij je past dan bijvoorbeeld je ouders. Die waren er al, je hebt ze niet gekozen.

    Ook helpen ze je om te ontspannen. Vooral katten zijn daar zeer goed in. Loop je een beetje te stressen om het huis in orde te krijgen, gaan ze je ineens aanstaren van ‘doe eens normaal’. Zo kom je tot de conclusie dat het inderdaad tijd wordt voor pauze en ga je er eens lekker voor zitten om de ‘boodschapper’ te vertroetelen.

    Toch zit ik nu zelf even in een anti-huisdier-dipje… Gisteren zat Twinkle (het muisje dat afgelopen zomer in de brievenbus was gedumpt) ineens dood onder het hooi. Zaterdag liep hij nog vrolijk onder mijn trui door en zondag was hij al helemaal stijf. Dat doet pijn, want hij was pas een half jaartje oud, in de bloei van zijn leven… Op z'n moment denk je even, is dit het wel waard? En dan denk ik ja! Twinkle en ik hebben samen genoeg leuke momenten gehad om het het waard te laten zijn!

    Groetjes, Lara en de knagers

  • Channah

    Hallo Lara,

    Wat komt dat aan, hè, de dood van zo'n diertje, ook al is het nog maar zo klein.

    Kan je zien, hoe erg ze aanwezig zijn in je leven! Het is natuurlijk zo, zoals de filosoof Kahlil Gibran ook al zei, dat datgene wat je gote vreugde heeft gegeven, ook groot verdriet geeft. (K.G. zei het stukken mooier, maar dat was zo'n beeje de essentie).

    Ik wens je sterkte met het overlijden van muisje Twinkle. En wees maar trots, dat je hem zo'n mooi leven gegeven hebt, ook al was het kort!

    Groeten van Channah

  • Lara

    Dank je Channah.

    Lara en de knagers.

  • Kim

    Een muisje in je brievenbus gedumpt?? Misschien een domme vraag, maar weten ze dan dat je knaagdieren hebt?? Of is ie willekeurig in de bus gedropt? Ik vind het altijd heel erg als er een beest dood gaat. kan er helemaal niet tegen. Dan kunnen mensen wel zeggen, ach het is maar een muisje, maar het betekend veel meer.

  • Lara

    We hebben niemand gezien die het had kunnen doen en er is ook geen dier bij de buren gedumpt. Echte dierenliefhebbers die een dier willen wegdoen, stoppen het niet op zaterdagmiddag of zondagochtend in een brievenbus. Zeker niet zonder even aan te bellen van ‘he kijk is in je bus’. Als ze me kenden, wisten ze ook dat ik geen uitzicht heb op de kant naar de parkeerplaats toe en ze zouden dus annoniem weg komen (de interkom vervormt).

    Ik vermoed dat het kinderen waren met een ongewenst diertje. Misschien ergens gekocht, maar niet in de dierenwinkels in de buurt, want die ben ik bijna direct afgegaan voor een collega-muis (in winkel nummer 12 of zo vond ik de eerste gezonde muizen en helaas heeft dat collega-muisje toch maar een maand geleefd) (geen ruzie, weinig vriendschap, dus Twinkle werd daarna een solo-muis, wat niet erg natuurlijk is, maar ja).

    Voorlopig neem ik geen muizen meer. Ze zijn zo kwetsbaar, het lijken haast wel exotische dieren!

    De plek waar zijn hok stond is wel erg leeg, dus misschien komt er wel een ander dier te wonen. Ik weet nog niet wat. Een hamster ligt me niet zo (en mijn vriend heeft er al 2), ratten kosten erg veel tijd (wordt moeilijk als ik eindelijk katten kan gaan nemen. Eerst mogen mijn moeders katten, fretjes en parkieten komen logeren en dat gaat makkelijker als het territorium nog niet door katten is ingenomen. Na de verbouwing krijgt ze ze terug en gaan Ralf en ik bij de asiels langs). Gerbils vind ik te levendig voor een leven in een hok en ze laten zich onvoldoende makkelijk hanteren (blijven niet bij je zitten en kunnen ook niet veilig los) en 2 cavia's en een konijn wonen er al (kunnen onder toezicht met katten los). Klinkt alsof ik toch maar beter een pluche beest neer kan zetten ;>

    Groetjes, Lara