Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Maud
Hee saskia, zie nu pas dat je die twee katers hebt gekregen, gefeliciteerd met de nieuwe aanwinsten!!
12 katten is veel om tegerlijk te laten helpen maar je kiest er zelf voor,als jou ongecatstreede katers buiten liepen kun je er donder op zeggen dat ze waarschijnlijk wel een keertje een kans hebben gehad om te dekken en dat er nakomelingentjes van zijn gekomen helass zijn mensen zoals jij onverandwoordelijk en denken is iemand anders probleem die met kittens komt te zitten zolang het mijn kosten maar niet zijn,ik zelf heb er nu zes en daarvan zijn er nu drie geholpen de twee katers warenb dat al en tijger heb ik een aantal maandjes geleden laten helpen de ander drie poezen zijn zodra de leeftijd er is en die is er bijna ook aan de beurt ik ga er niet aan meehelpen om de asiel nog voller te krijgen dan dat ze al zijn,omdat een nestje zo leuk is.
ik vindt het een zielig vertoning dat je dit zegt,het is alleen maar in het voordeel van de kat zelf en die van alle mensen.
saskia
Je lijkt wel trots te zijn, dat je je katten buiten laat terwijl je langs en drukke snelweg woont. Zit er een steekje los ofzo? of maakt het je niet uit? Volgens mij aan je volgende zin te lezen niet echt, want daar komt weer uit naar voren dat je trots bent op het feit dat je je katten hebt verdeeld onder vrienden en kennisen. En dat terwijl het volgens jou wel zo'n leuke en gezellige beesten zijn.
Nou die van mij zijn ook leuke en gezellige beesten maar ik doe ze NOOIT verdelen onder vrienden en familie.
Een van mijn vrienden wou Rossi kopen, ik ze nog voor geen 100.000 gulden, en toen zij hij: Als ik dat aan Dylan bie (mijn vriend) dan doet hij het wel.
Nou Dylan's antwoord op zijn vraag was: Nog voor geen miljoen.
Wij houden van onze beesten, en deze blijven bij ons tot hun dood. Die niet door een auto zal zijn, want ik heb het verantwoordelijkheids gevoel wel om mijn katten binnen te houden, omdat ik aan een ringweg woon.
Veel plezier met je leuke kaart, knuffel hem maar bij de kerstboom, dan doe ik dat met mijn katten.
Zo dat moest ik ff kwijt. De manier waarop jij je berichten beschrijft, zijn voor mij een teken van :“ mijn katten…… puh lekker belangerijk”. En dat maakt me pissig.
Pascale
Hoi saskia,
Ik ben het met Saskia M eens, het is behoorlijk onverantwoordelijk
om eem ongecastreerde kater buiten te laten lopen!
Na wat Saskia M zei is het voor de kater ook niet fijn. Vechten, ziektes oplopen, vechtwonden. En voor mensen in de omgeving ook niet zo prettig : sproeien, vechten met hun katten, de buurt terroriseren.
En ongewenste kittens zijn er al zat. katers paren ook nog met meerdere poezen.
De kater mist zijn balletjes echt niet hoor! Krijgt er ook geen
minderwaardigheids complex van. Ik ben echt een beetje verbaasd,
hoe makkelijk je er over denkt een ongecastreerde kater rond te laten lopen.
Laat hem dan in elk geval stereliseren, dan is hij tenminste onvruchtbaar, maar
behoudt wel zijn balletjes…is dat geen optie? Groetjes Jennifer
Je poezen zullen vast wel geroken hebben dat er ‘indringers’ bij zijn gekomen, maar ze negeren die liever. De nieuwe ‘stinken’ naar angst en daar blijven ze meestal liever uit de buurt. Laat je katers maar kalm bijkomen van hun stress en probeer vooral water en kattenbak binnen hun bereik te krijgen (heb je maar een kattenbak, ga daar dan niet mee slepen, maar als je reserve hebt, dan kan het een hele opluchting voor een bange kat geven om die in de buurt te hebben).
Je katten gedragen zich overgens totaal anders dan onze (OK mijn moeders kat, maar ik woonde toen nog bij haar) Moene. We haalden hem als 6 weken oud kittentje op (mocht omdat we een kat hadden en Moene geen moeder) en we hadden verwacht dat hij zich de eerste uuuuurrrren niet zou laten zien. We zorgden dat we niet te veel meer door het huis hoefden lopen (jassen uit, drankjes op tafel) en deden toen tussen de kattenbak en de voederplek de mand open. HIJ STAPTE UIT ZIJN MAND EN ZAG DAT HET GOED WAS.
Toen ging hij lekker met een stel veters spelen en daarna probeerde hij vriendschap te sluiten met Fresco. Die was volledig van zijn slagje! Bij onze Birmaan Igor had hij altijd geholpen om het gezag te handhaven (als we op Igor mopperden stond Fresco op en gaf een mepsalvo als bevestiging), maar sind Moene is hij met PENSIOEN. Dat kitten mochten we zelf opvoeden.Dat is matig gelukt, Moene is de baas in huis! Ook de Siamees Xena (1 jaar jonger dan Moene, zij ging wel klassiek onder de bank zitten) kan hem niet aan. Toch wordt er bij ‘gevaar’ (oud en nieuw) door alle katten naar Fresco gekeken hoe ze zich het beste kunnen gedragen…
Veel plezier met je nieuwe huisgenoten,
Lara
hoi lara.
dat de kitten anders reageerde is vanzelf sprekend hij was pas zes weken toen ik tijger en sandy als kitten kreeg waren zo ook vrij snel gewend en aten dezelfde dag nog,en speelde.
maar een kitten van zes weken kunje niet vergelijken met een kat van zeven jaar die zeven jaar lang bij hetzelfde gezin heeft gewoond en daar helemaal gehecht was aan zijn huis.
groetjes saskia
Hihihi Laura, ik geloof dat wat katten betreft het altijd weer een verrassing is hoe ze tegen elkaar zullen gaan doen. Neem nou mijn Shanti, inmiddels 8 jaar, en een beste rode kater.Toen ik hem net had kreeg ik ook wel eens “bezoek” langs het raam van een leuk klein ongeveer 4 tot 5 maanden oud rood wit poesje. Echt een leuk ding, maar Shanti dacht daar anders over. Stond haar door het raam in elkaar te meppen en te krijssen naar haar. Ik was dus best een beetje overbezorgd toen ik drie kittens erbij kreeg. (Deze werden slecht verzorgd en ik heb ze los weten te praten van die mensen…) Ik dacht, als Shanti die in de smiezen krijgt… Molt die ze alledrie. Hij bijt die koppies van de rompies! De kittens waren krap 8 weken ongeveer. Maar toen ze eenmaal de niesziekte hadden gehad en dus ook de quarantaine tijd erop zat… Toen kwam de tijd dat ze vrij rond mochten lopen. Ik heb na veel angstzweet de deur van hun kamer opengezet en ben angstig gaan afwachten wat er zou gaan gebeuren. Nu moet je weten dat met volwassen katten ik me geen zorgen gemaakt had, dat had ik wel vaker gedaan toen ik nog bij mijn moeder woonde en dat was eignelijk op onze poes Lucky destijds altijd goed gegaan. Maar dit waren kittens versus een volwassen kater die ook nog tot hobby had om kleine poezen door het raam in elkaar te rammen… Maar wat schetste mijn verbazing. Shanti vond ze hartstikke leuk! Vooral de kleine kater, die eigenlijk een concurrent van hem zou moeten zijn, vond hij wel een leuk beestje. Shanti, die met een moedigheid van een tijger ook rustig mijn honden nog inelkaar timmerde, waste de kleintjes, bracht ze de bassisregels van het kat zijn bij en ze hebben nu zelfs alledrie dezelfde manier van aandacht vragen als hij!
Echter mijn moeder heeft recentelijk een volwassen kat van mijn zus overgenomen, die best bangig is (niet een best verleden…) en die heeft dus wel steeds mot tussen de katten. Minny, zoals de nieuwe dan heet, wordt steeds belaagt door Spot, een zeer arogant poezebeest die mijn moeder als haar persoonlijke eigendom ziet. Zo zie je maar weer, het is maar net hoe de katten eigenlijk zijn denk ik. En ik denk niet dat we daar als verzorgers enig hand in hebben gehad, katten hebben nou eenmaal een zeer specifiek karakter en eigenlijk komen die kleine eigenschappen naar boven zodra er een andere kat bij komt. Dan zie je eigenlijk de echte aard van je kat…
Groetjes,
Gandr & beestjes.
Hoi Saskia,
Ik schreef het verhaaltje juist omdat Moene zo opvallend reageerde! Er zijn bij ons altijd kittens bij volwassen katten komen wonen en al die beestjes hadden een ‘onder de bank’-fase.
Ook ken ik een volwassen kat die bijna geen last had van een verhuizing. Hij kende echter zijn baasjes en zijn rivale (Princes dult Zwerver nog steeds nauwelijks) al van de camping en hoefde dus alleen aan een nieuw huis met half bekende geurtjes te wennen.
Hoe een kat zal reageren in een nieuw huis, dat is gewoonweg niet te voorspellen.
Greotjes, Lara.
PS. Moene is een bijzondere durfal. Toen hij voor het eerst vuurwerk hoorde en de oude Fresco er niet door in paniek leek te raken, kwam hij gewoon op de vensterbank zitten meekijken en probeerde hij door het glas heen de lichtjes te vangen…
