Hoi Pascale,
Helaas staan al mijn mooie kattenfoto's nog bij mijn moeder op de computer. Toch al gauw een flop op 20 (zei ik optimistisch, het zijn er vast meer…). Je begrijpt dat we die het liefst via een lap-top vervoeren, maar dan moeten we dat ding wel even opnieuw installeren. Het zal dus wel even duren voor ik de foto's heb, maar dan stuur ik je graag een paar van de beste toe!
Om de nieuwschierigheid naar Xena een beetje te bevredigen geef ik een omschrijving van haar (en haar 2 collega's):
Xena is een sealpoint Siamees van het klassieke type. Ze is dus te fors voor een ‘echte’ en te slank voor een Thai. Ook is ze veel te donker, maar dat staat haar wel goed (vind ik). Ze is nu twee en een half jaar oud en bijzonder snel van haar slagje! Ze is ook net een herdershond. Als niet iedereen in dezelfde kamer is dan heeft ze gewoonweg geen rust. De deuren zijn dan soms dicht (loslopende fretjes beperken we het liefst tot de woonkamer…) en natuurlijk moet de dame dan erin, eruit, toch erin, etc. Ze had zich erg aan mij gehecht, dus is ze het er absoluur niet mee eens dat ik het huis uit ben. Fresco (zie even verder) is echter vooral mijn moeders kat. Xena is weer meer Fresco's kat dan de mijne, dus is ze toch bij mijn moeder gebleven : <
Moene, de een jaar oudere kater, is via foto's en beschrijvingen door een paar fokkers als rasechte (kortharige) Turkse Van bestempelt. De fokster van Xena raadde ons zelfs aan om eens voor de gein aan een show mee te doen, want hij voldoet perfect qua kleur en bouw. Hij is cypers in plaats van rood en zijn vlekken beperken zich prachtig tot zijn staart, 3 kleine vlekken op zijn rug en twee ‘hoorntjes’ tussen de oren die hem zijn duivelse naam hebben doen verdienen (zijn karakter kenden we toen nog onvoldoende, maar hij maakt zijn naam waar!). In het asiel noemden ze hem overgens 'Poessie Mauw"
Fresco is de meest imponerende van het stel. Een rode Pers (MET NEUS) waar de waardigheid en kalmte doorgaans van af straalt. Vroeger hielp hij ons om de Heilige Birmaan Igor onder de duim te houden, maar toen Moene de leegte na diens dood op kwam vullen, zag Fresco meteen in dat dat onbegonnen werk was. Hij is toen (pas 9 jaar oud) zeer demonstratief met pensioen gegaan!
Groetjes,
Lara