Te dik?

Channah

11-01-2001 02:00

O, help!
Jennifer, ik heb je toch niet beledigd? (Grapje, ik weet wel beter!).
Met mijn betoog tegen die annorexia'tjes bedoelde ik niet te zeggen, dat ik dunne mensen lelijk vind. Wel ziekelijk dunne mensen, zoals ik ze soms zie in van die modeblaadjes. Zelf was ik, toen ik 22 was, 1.68 (ben ik nu nog) en woog toen 47 kilo. Op foto's niet eens zo erg dun, maar ja, ik heb een grote kop, dus dat toont meteen dik.
Nu, 31 jaar later, weeg ik gemiddeld 61 kilo. Nog steeds die dikke kop, dus daar kan ik het op afwimpelen! Maar toch: geen maatje 36 meer. Wel een stuk gelukkiger, en minder afhankelijk van een ideaal uiterlijk. Ik ben tevreden, ook als ik kritisch in de spiegel kijk.
Als ik om mij heen kijk zie ik altijd zoveel mooie mensen. Misschien niet fotomodelmooi, maar wel met een prachtige uitstraling, waar geen model (het woord zegt het al) aan kan tippen.
Nou, en om dit bericht voor de diernpagina geschikt te maken: mijn poes Emma volslank +) is het hier helemaal mee eens!
Groeten van Channah
Pauline1

11-01-2001 11:21

Toch wil ik even op dit niet-dieren-onderwerp reageren.
Ik voel mij al jaren niet meer gelukkig met mijn lijf. Als twintiger was ik altijd vrij slank, maar sinds dat ik samenwoon zijn de kilo's er bij op gevlogen. Het is heel stom, maar ik voel me daardoor echt minder. Ik kan niet accepteren dat ik er nu zo uit zie. Ik vind mezelf lelijk en voel me minderwaardig. Het gekke is dat ik verstandelijk wel weet dat het aanstellerites is, dat ik nog lang geen monster ben en dat een ziekte veel erger is dan een beetje overgewicht, Ik weet ook dat je als mens niets minder bent met een paar kilo's meer. Natuurlijk heb ik geen moeite met anderen die dik zijn en ik hoor mijzelf tegen die mensen verkondigen dat ze prima zijn zoals ze zijn. Maar voor mezelf werkt het niet zo. Alle nuchterheid verlies ik als ik aan mijn lijf denk. Ik heb al jaren niet meer met genoegen naar mezelf gekeken. Nu ben ik aan het lijnen. Gewoon eten en niet snaaien, vanochtend op de weegschaal…. niets afgevallen. Dat is een domper. Ik zou best met iemand hierover willen praten, die dezelfde ervaringen heeft, waarmee ik samen kan lijnen of zo. Nou zeg, dit verhaal klinkt wat depressief, maar ondanks mijn gewicht ben ik een zeer gelukkig mens hoor. Ik moest even mijn hart uitstorten. Doei
Gandr

11-01-2001 12:24

Nou Pauline1,
Mail mij eens? Ik ben ermee bekend daar ik jarenlang uitgescholden ben voor alles wat er maar verzonnen kon worden om mee te schelden. Ik geloofde het op een bepaald punt in mijn leven ook nog! Ik heb geleerd mezelf te accepteren zoals ik ben… Dus daarmee kan ik je misschien wel helpen…
Groetjes,
Gandr & Beestjes
daphne

11-01-2001 18:10

Hoi Pauline,
Ik weet precies hoe je je voelt. Ik kon jaren niet in de spiegel kijken. Ik schaamde me gewoon voor mezelf. Ik ben nog steeds te dik maar heb ermee leren leven.
Als je er behoefte aan hebt moet je me maar gewoon effe mailen.
Groetjes Daphne

Te dik?

Channah

Pauline1

Gandr

daphne