Ja, ik ben heel kwaad! Om 23:00 werd er aan mijn deur gebeld. Ik doe open staat het vrouwtje van Milo en Katja voor de deur… (De honden die ik sinds vrijdag in mijn training heb zitten…)
Verteld ze me doodleuk dat haar man er toch over denkt om Milo, het Jackje met de 9 voudige probleematiek, weer terug te doen naar de vorige eigenaar, daar de dierenarts zou gezegd hebben dat het niet meer mogelijk is om Milo het plassen in huis af te leren! Milo is opgegroeid in de douchcel, en zou dus levenslang onzindelijk zijn! Nee, had haar man gezegd, dan moest deze maar weg en dan moesten ze toch maar een pup nemen! Ik heb haar gezegd morgen middag even terug te komen… (Was te kwaad om nu op een normale manier te reageren…) Maar heb het niet kunnen nalaten om even ter vermelden dat dieren geen meubelstukken zijn, dieren genomen dienen te worden OOK met hun problemen, dat je een kind als het problemen geeft omdat het met drie nog in de broek poept de deur niet uit trapt én dat als hij een pup neemt dat hij die ook wel zal verknallen want een pup is niet zindelijk… De onzindelijkheid zit bij de prijs inbegrepen met een garantie tot minimaal een maand of 6. Let wel, ik heb dit nog op een redelijk nette manier mijn strot uit kunnen krijgen… Maar ik ben dus pissed!!!!!!
Het dier KRIJGT niet eens een kans! Moet maar even binnen een week een gedrag afleren wat het met een anderhalf jaar lang gewoon is geweest om te doen! Waar is de motivatie van mensen voor hun dier!? Vraag ik me op zo'n moment heel hevig af.
Ik heb ook gezegd dat als hij nu van Milo af wil, hij dat via de dierenbescherming moet doen en dan GEEN nieuwe hond meer moet nemen anders heeft hij pas een goed probleem! Met mij wel te verstaan. Dat heeft hij ook als ik erachter kom dat de hond toch weer bij de oude eigenaar terug is gekomen! Je bloed gaat toch koken van dit soort mensen! Wat is dat nou!
Ik had even de neiging om te zeggen: “Haal Milo maar op en breng haar maar bij mij. Dan zullen we eens even zien hoe snel die hond van de 9 problemen af is, inclusief dat plassen in huis!” Maar ik heb me in weten te houden. Nee, niet weer… Ik ga niet weer het voor dit soort mensen even makkelijk maken! Ik baal er stevig van voor de hond… Want het is een lieffie, maar ik kan dat soort bazen wel wurgen! Maar de kans is groot jongens… Heel groot dat als ik echt mijn gedult verlies met die man dat die hond alsnog in mijn huis terecht komt. Al was het alleen maar om hun eens even met hun smoelen in hun @!#$ te smeren… Echt waar!
Sorry voor het eventuele grove taalgebruik, maar ik neem aan dat jullie wel weten dat ik op zo'n moment het even niet kan laten om even goed kwaad te worden.
Ik moest het even kwijt. Nu ga ik even tegen mijn moeder aankletsen hierover… Heb ik nog even nodig…
Groetjes,
Gandr & beestjes.