He he, eindelijk, het leek alsof iedereen sneeuw mocht hebben behalve Texel (LOL) Maar hier is dan eindelijk ook sneeuw gevallen.
Juno vond het veeeeeeeeels te koud aan haar pootjes. Dis had meer zoiets van effe snel plasje en hoopje en dan snel weer naar binnen voor de verwarming. Echter, als ik dan wat sneeuwballetjes opgooide, ja dan was ze toch wel te porren voor even rennen achter die gekke balletjes aan, want ze verdwijnen steeds. Daar snapt ze de klap nog niet van.
Jessy is nog even aan het nadenken of hij het dit jaar leuk zal gaan vinden. Tot op heden vind hij het nog niet echt heel erg Joepie.
Jamahl… Die beleeft zijn zoveelste jeugd. Rollen in de sneeuw, leuk joh! En lekker met je neus in de koude sneeuw! Hij is zelfs een poging gaan doen om Juno voor een spelletje uit te dagen. Alleen was Juuntje daar nog niet geheel aan toe.
De katten vonden die sneeuwvlokjes wel spannend, lekker proberen te pakken… Door het raam heen, ja net echt.
Maar toen ik een bakje sneeuw binnenhaalde om het ze te laten zien, nou toen vonden ze dat spul maar wat koud en wilden ze er niets van weten. Geen sneeuwtijgers dus :-(.
Als er nou nog ietsje meer valt (wat erg onwaarschijnlijk is…) Dan kan ik mooie foto's maken van Jamahl in de sneeuw. Komt dat zwart zo mooi uit. Juno en Jessy inde sneeuw fotograveren doet ze geen eer aan. Jessy lijkt wel zwart te wezen en Juno zie je voor de helft niet, alleen die vlekken van haar, maar die gaan ook een beetje op in de achtergrond.
Wou alleen dat ik ook sneeuwkettingen onder mijn schoenen kon leggen, want Jamahl is zo uitbundig, die trekt me nog een keer op mijn snuit. Hij vind die sneeuw helemaal te gek. Ik mag dat wel, zo'n oude hond die nog zo vrolijk kan zijn met sneeuw.
Groetjes,
Gandr & beestjes