Hoi Claudia,
Nee, niets meer gehoord van die mensen. Ik ga morgen dus nog een keer bellen om te kijken of ze nog een afspraak willen maken voor aankomende vrijdag. Ik vermoed dat ze dan zullen zeggen dat het ze dan niet uitkomt. Ik weet namelijk niet zeker, maar volgens mij hebben ze Milo dus niet meer.
Ik baal als een stekker, maar als ik van hun hoor dat ze Milo toch weg hebben gedaan onderneem ik actie… Het ellendige is dat ik maar 1 keer bij ze in huis ben geweest en ik helaas niet weet wie de ex eigenaar van Milo is geweest. Deze situaties ken ik dus eigenlijk maar al te goed, vooral uit de tijd dat ik nog bij het asiel zat. Dan hoorde je ook vaak dit soort verhalen. Echter in het asiel had je de mogelijkheden om er achteraan te gaan en werd er weinig mee gedaan, nu heb ik de mogelijkheden niet echt meer en nu wil ik er dus wel achter aan gaan. En dat zal ik ook doen. Ik ga in ieder geval niet langs de zijlijn staan toekijken dat is zeker.
Ik ben toch wel blij dat je no naar Milo vraagt, want ik heb ook enorm met het diertje te doen. Is toch zeker haar schuld niet dat ze niet weet hoe ze moet waarschuwen als ze een plasje moet? Dat wou ik haar nou juist gaan leren. Sommige mensen geven dieren echt geen kans.
Ik hou je op de hoogte.
Groetjes,
Gandr & beestjes
P.S.: Ach en de katten van Saskia opvangen… Is het minste wat ik kan doen. En zo doe je wat je kan en roei je met de riemen die je hebt. Saskia mist ze wel, maar bij mij kan ze tenminste een dagelijks verslag krijgen over de stand van zaken. En ik moet zeggen, het is best gezellig hoor die logeer katjes er zo bij.