Hihihi, vroeger had ik dat met mijn moeder. Maar al snel merkte ik dat zij net zo slecht nee tegen dieren kon zeggen als ik. Dus dan nam ik de opvangkonijnen en cavia's van de kinderboerderij en dierentehuis gewoon mee. Als ze het diertje al zag kon ze geen nee meer zeggen en werd het diertje opgenomen. Ze schrok wel even toen ik met 11 cavia's kwam aanzetten die door een fokker die ermee ophield afgestaan werd.
Maar op een gegeven moment had ze wel door dat een knaagdieren opvang heel hard nodig was en hielp ze me zelfs met het verzorgen van de diertjes. Op een gegeven moment vroeg ze me zelfs of ik een van de nieuwe cavia's naar haar wilde vernoemen. Dat heb ik toen gedaan. Die cavia is toch nog mooi 8 jaar geworden. Mijn moeder begon zelfs ook dingen in de gaten te houden die mogelijkerwijs konden wijzen op een mogelijk “wegwerpen” van een knager.
Misschien iets om je vriend ook zo te bewerken? (FOEI wat zeg ik nou? LOL)
Nou ja, misschien draait je vriend nog bij en mag je toch een klein hummeltje adopteren van de dierenbescherming.
Gewoon blijven hopen.
Groetjes,
Gandr & beestjes
Nou, ik zal het er vanavond eens met hem over hebben, maar ik weet toch al wat hij gaat zeggen…huis is te klein, ik wil niet nog meer dieren enz…
Ben ik het natuurlijk absoluut niet mee eens, voor een klein knagertje is altijd wel plaats hoor!
Trouwens Gandr, hoe oud kunnen ratten nou eigenlijk worden, weet jij dat?
Ik heb gehoord dat de “ tamme ratten” maar een jaar of twee kunnen worden.
De truc om gewoon dieren mee te nemen werkt echt niet bij mij grrrrrrrrr..
Dan is het : dat dier of ik eruit. Kan misschien wel proberen onder het mom van “tijdelijke opvang” gna gna gna..Maar ja, ik weet nu al dat het toch geen zin heeft…bah! Groetjes Jennifer
Hoi,
Zeer herkenbare verhalen. Al van sinds ik ongv. 8 ben breng ik ongevraagd zielepootjes mee naar huis. Hamsters, cavia's enz van vriendjes die “per ongeluk” een nestje hadden. Bij ons thuis hadden wij een enorme tuin en verschillende aangebouwde schuurtjes (typisch Belgische aanbouwingen) en volières. De beroemdste is Kobus, Dikkie Poes voor de intimi -waarmee we hem onrecht deden, want Dikkie Poes is een je-weet-wel kater. Hem had ik van een schoolfeestje waar een klasgenootje met een nest poesjes in een kartonnen doos leurde. Dikkie Poes werd een dolgekke kater en is bijna 20 geworden. Hij had een heel gekke aftekening op zijn buik (in de vorm van een bikini). Ook nu lijkt mijn huis een kleine zoo met mijn 2 katten, 3 opvang parkieten, opvang vissen + schildpadden (heeft de vorige eigenaar van ons huis achtergelaten) en konijntje. Ik zou er nog veel meer bij willen, maar ik heb ook zo'n knorrende vriend en financieel kan het voorlopig ook niet (wegens het nieuwe huis). Maar het huis is wel aangekocht omwille van de dierentuin, dus eventueel na verloop van tijd…
Gisela
Ik zou ook wel graag een paar konijnen op willen vangen, maar helaas is mijn man allergisch voor konijnen, cavia's enzo en dat wil ik hem toch niet aan doen. Dan moet ie nog meer medicijnen tegen benauwdheid innemen.
De beesten zal op zich het probleem niet zo zijn, maar wel de hokken en het hooi, stro of zaagsel. Het gaat echt niet.
Jammer Jammer Ik had het graag gewild.
Groetjes, tigger, zelda en maus
P.S. Heel goed dat jullie allemaal wel zo'n dier op willen vangen!
Bedankt Carmen, ik vroeg mij dit af.
Nou, ik heb gebabbeld met man-lief en weet je wat zijn
oh zo lollige reactie was? Er is toch ook iemand op het prikbord met slangen?
Hahahahaha, erg leuk…hij maakte wel een GRAPJE hoor natuurlijk, maar ja, kon er even niet om lachen..Verder niets, nada, noppes..nou ja, niet dus, hij wil het niet. ..ik had wel wat muizen of ratten willen opvangen.
Groetjes van een balende Jennifer
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's