Hoi,
Een hele tijd geleden kwam ik regelmatig op deze pagina ik had toen pas een hondje via stichting AAI hartstikke gelukkig met mijn hond.
Mijn zoontje helemaal blij aan de kat heel snel gewend.
Een echte schat die ik nooit meer wilde missen.
Er kwam een tweede hond en eigenlijk was het plaatje compleet.
Tot enkele maanden geleden mijn zoontje benauwd werd naar de dokter en medicijnen het ging even goed maar de benauwdheid bleef terug komen en dat vreselijke hoesten hij bleef er bijna in kuur na kuur maar dat hielp maar een paar dagen en het was weer zo ver weer benauwd.
Naar de kinderarts voor een onderzoek blijkt dat hij allergies is zijn trechterborst die hij over heeft gehouden van het RS virus is verergert en betenschap zit er niet in.
Dus de huisdieren moeten weg.
Ja makkelijk hoor dat zijn toch ook leden van mijn gezin dus toch volhouden en kijken of het echt niet beter gaat met nieuwe medicijnen.
Nou het ging dus helemaal niet beter en dan moet je gaan beslissen mijn kind of mijn dieren en ik heb voor mijn kind gekozen.
Benja staat weer op de pagina bij stichting AAI en de rest is al weg.
Ja dat staat hier wel heel makkelijk maar geloof me dat is het niet dat kan ik niet uitleggen maar het heeft me heel wat slapeloze nachten gekost.
Nou is het afwachten en aan de ene kant hoop ik natuurlijk dat het heel lang duurt maar aan de andere kant hoop ik dat het heel snel gaat aangezien ik vrijdag avond met spoed naar het ziekenhuis kon omdat het weer slecht gaat met mijn zoontje.
Daar wordt dan gezegd maak er nu spoed mee maar dat ligt niet in mijn handen want alles gaat via de stichting.
Nu wil ik graag tips om de laatste tijd voor mijn zoontje dragelijk.
Ik heb weleens verhalen over allergie gelezen en daar werd best rot op gereageerd met het zal wel en denk na voor je aan een dier begint.
Je mening is vrij maar bedenk wel dat ik van mijn dieren hou en na acht jaar je kat weg moeten doen is vreselijk en mijn honden waar ik zoveel van houdt dat is echt geen pretje.
Benja is het laatste wat we nog hebben maar ook daar moeten we afscheid van nemen en dat is echt niet makelijk.
Groetjes carmen en casper