Joris is ziek…erg ziek. Joris is dus mijn kleine grasparkietje.
Vorige week zat Joris nog te kwetteren bij het leven, genoot hij van een warme douche en at zijn buikje rond. Nu zit Joris op de bodem van zijn kooi, zijn pootjes zijn “verlamd” en hij voelt zich beroerd. Afgelopen woensdag was hij nog goed, de donderdag viel het me op dat hij een beetje stilletjes was. De volgende dag kon hij zijn ene pootje niet meer gebruiken en wiebelde op z'n stok. Meteen naar de DA gegaan en wat zei zij? :
Waarschijnlijk vitamine tekort. Ik stond perplex, ik doe zo m'n best ze vogels een zo gevariërd mogelijk dieet te geven. Volgens mijn dierenarts zijn de “complete” vogelvoeders helemaal niet zo compleet. En ook al kreeg Joris wekelijks fruit of groente, dat heeft niet geholpen. Nu moest ik speciaal voer geven, maar hij is echt ingestort vannacht, kan beide pootjes niet meer gebruiken en wil niet meer eten.
Drinken deed hij gelukkig nog wel. Ik hang meteen weer aan de telefoon, wordt van het kastje naar de muur gestuurt omdat het week-end is. Eindelijk, de dienstdoende dierenarts, die nogal chagerijnig klonk, “moest het dan maar zelf doen”. Om 4 uur heb ik een afspraak, Joris krijgt dan een vitaminepreparaat ingespoten. Ik hoop dat het helpt, het ventje is erg zwak. Ik begrijp echt niet dat een vogeltje zo snel vreselijk hard achteruit kan gaan..de ene dag is hij nog gewoon, de volgende dag ziek. Ik begrijp ook niet dat dierenwinkels onvolledig vogelzaad verkopen. Je denkt dat als je compleet voer koopt, aangevuld met groente en fruit, dat je het goed doet. Nu ben ik erg verdrietig en voel ik me erg schuldig, ik vraag me af of ik iets over het hoofd heb gezien. Dat kan ik me niet voorstellen, ik heb een soort zesde zintuig voor mijn dieren, ik merk het meteen als er iets mis of afwijkends is. Ik help Joris nu met drinken, hij kan zelf niet meer bij het bakje komen, eten wilt hij niet,. Ik kreeg echt een beetje het gevoel dat de dienstdoende dierenarts het belachelijk vond om een ziek parkietje als “spoedgeval” aan te merken. Nou @!#$!!! (sorry hoor) Joris heeft zo te zien geen pijn, als ik hem oppak schreeuwt hij het ook niet uit van de pijn.
Ik hoop dat hij het red, dat kleine, groene guppie..zo, dat moest ik even kwijt.
Groetjes Jennifer