Aan alle dieren vrienden

  • Dick en Gabriella

    Beste Dierenvrienden,

    Wij zitten met een groot probleem, en we hopen dat een van jullie ons kunnen helpen.

    Het gaat nl over Guus onze gecastreerde huiskater, Guus is een ontzettende lieve kat, die graag komt kroelen bij je, loopt ook graag buiten als het warm weer is, maar Guus ligt het liefst heel de dag te slapen op zijn eigen plekkie.

    Nu zullen jullie wel af vragen wat is het probleem ?

    Wij zoeken een ander huisje voor hem, ivm onze zoon Jasper, Guusje wil namelijk ook met iedereen kroelen dus ook met Jasper . Maar daar is Jasper nog net iets te klein voor, hij is nl net 6 weken oud. Dus ben ik bang dat Guus op Jasper gaat liggen.

    Tevens ben ik ook bang omdat Jasper veel niest en verkouden is niet goed tegen kattenharen kan.

    Ik hoop dat jullie begrijpen dat mijn angst voor allergie erg groot is, en wij daarom een nieuw baasje voor onze Guus zoeken.

    Guus in laten slapen, nee dat doe ik echt niet. Hij mag dan wel inmiddels bijna 17 jaar zijn, en geen tandjes meer hebben, Guus is kerngezond, en speelt nog graag met alles wat hij maar kan vinden.

    En eet werkelijk nog alles, ondanks hij geen tanden meer heeft.

    Wij hopen dat een van jullie ons snel kan helpen !

    Wil je meer weten over Guus, of wil je weten hoe guus eruitziet, mail ons dan .

    diga@chello.nl

    Groetjes,

    Dick en Gabriella Smit (Eindhoven)

  • martine

    Zou je niet eerst even afwachten of je kind inderdaad allergisch blijkt te zijn voordat je je kat wegdoet? Ik heb zelf ook een kleintje, die steeds verkouden is. Heb ook een tijd getwijfeld of het aan de huisdieren kon liggen. Nou blijkt dat zijn neusamandelen eruit moeten, want die zijn veel te groot. En babies en dieren gaan echt wel samen hoor. Je moet je kat gewoon leren dat ie niet in de box of kinderwagen mag liggen, of in het bedje van je baby. En je moet je kinderen nooit met je dieren alleen laten, niet alleen omdat je kat bovenop je kind kan gaan liggen maar ook omdat je kind als het iets ouder is hele nare dingen met je kat kan doen. Wees blij dat je kat zich laat kroelen door je kind….dat is alleen maar positief. Beslis gewoon niet te snel om je huisdier(en) weg te doen als er kinderen zijn. Het is zo makkelijk om het op een allergie af te schuiven, maar zolang je geen test doet of je kat voor mijn part een paar dagen uit logeren stuurt en het resultaat afwacht, weet je niets zeker. Dan doe je straks je kat weg en blijft je kind heel iets anders te hebben of is gewoon veel verkouden geweest. Ik begrijp dat jullie die kat al erg lang hebben…….kan je echt geen andere oplossing bedenken? Kan dat beest op zo'n hoge leeftijd nog wel aarden bij een ander gezin? Ik vind het moeilijke situaties hoor….je kinderen gaan voor vind ik, maar ik zie wel erg vaak teksten zoals deze van mensen die hun dier weg willen doen als er kinderen zijn. Wacht eerst eens het bewijs af of er sprake is van allergie zou ik zeggen, voordat je stappen gaat ondernemen.

    martine

  • Femke

    Beste Dick en Gabriella,

    Ik lees in jullie berichtje dat jullie heel erg gek zijn op Guus…. Ik denk ook dat jullie het misschien beter even aan kunnen zien, als Guus zo lief is voor Jasper gun hem die kans dan! Ik snap dat Jasper nog erg klein is en zich niet kan verweren tegen een kat die bovenop hem zou gaan liggen, maar laat ze niet zonder toezicht bij elkaar. Veel zuigelingen zijn chronisch verkouden terwijl dat in veel gevallen niets met huisdieren te maken heeft. Kinderen kunnen pas rond hun 2e jaar definitief getest worden op allergieen. Pas geleden stond er trouwens een berichtje op het prikbord van de kattenpagina dat het houden van katten astma tegen zou gaan, in hoeverre dit waar is durf ik niet te zeggen maar het schijnt op basis van een betrouwbaar onderzoek gebaseerd te zijn….

    Neem alsjeblieft geen overhaaste beslissing en laat het allemaal even rustig bezinken. Ik snap dat je het beste wilt voor Jasper en Guus, maar het mooiste zou zijn als ze samen kunnen blijven.

    Succes en veel wijsheid toegewenst,

    Femke c.

  • Channah

    Hallo Gabrielle en Dick,

    Zelf ben ik opgegroeid met katten: mijn ouders hadden ze al voordat ik geboren werd. En mijn moeder vertelde, dat de oudste kat, Bennie, altijd bij mij in de wieg wilde liggen. En dat liet ze oogluikend toe, natuurlijk alleen onder toezicht.

    Ik ben de oudste van 7 kinderen, en heb dus een aantal jongere broers en zusters (mijn jongste zus is bijna 16 jaar jonger dan ik) in de wieg zien liggen, en ook het kattengedrag gezien. Ik kan alleen maar zeggen, dat het eigenlijk nooit problemen geeft. Het heeft in ieder geval 7 kattenliefhebbers opgeleverd!

    Wat de angst voor allergie betreft: daarin sluit ik mij helemaal bij Matrtine en Femke aan. Wel kan ik je vertellen, dat mijn jongste broer, toen hij een jaar of 6 was, heel erg veel ademhalingsproblemen had, en ook problemen met allergieen. Zijn behandelend specialist vond het echter verkeerd om de huisdieren (want wij hadden er nog meer, behalve de katten) weg te doen. Om te beginnen om de emotionele band, die mijn broertje ermee had, en ten tweede omdat hij anders nooit weerstand zou opbouwen. Nou, mijn broer is inmiddels 43 jaar, en heeft na zijn 12e nooit meer ergens last van gehad.

    Ik hoop dus, dat je Guus niet wegdoet, maar Jasper het voorrecht geeft om met een dier op te groeien, hoe kort of datm, gezien de leeftijd van Guus, misschien nog maar mag zijn. Echt, dat is het waard!

    Groeten van Channah

  • sandra

    Als jullie echt van Guusje houden dan doe je hem echt niet zomaar weg, je hebt hem 17 jaar nou dan is dat toch ook en kind van je.en een kind doe je toch ook niet zomaar naar een ander Zo te horen hebben jullie nog niet veel uitgeprobeert i.v.m. eventuele allergie ga daar eerst mee aan de slag. Je kunt Guus toch ook even apart zetten als je er geen zicht op hebt, hij slaapt toch veel dus Guus komt dan echt niets te kort. Ik werk bij een Dierenasiel vandaar deze reaktie, ik wordt het een beetje zat dat mensen zo snel afstand doen van hun dieren zonder eerst een beetje hun best te doen voor oplossingen. Guus heeft jullie veel liefde gegeven denk daar ook eens aan.

  • Gandr

    Daar kan ik het niet meer dan mee eens zijn! 17 jaar en nu naar een ander adres is niet verstandig. Een oude plant moet je niet meer verpotten zei mijn moeder altijd en ze heeft er gelijk in.

    Laten we nou eerlijk wezen, hoelang zal Guus nog meegaan? Hij is al 17 nou geef hem nog twee jaar… Dat is korter dan je denkt hoor. Paniek is meestal wat dit soort reacties oproept. Ik heb ook op een asiel gewerkt en ik weet ook dat mensen toch wel spijt krijgen van een beslissing die in deze vorm genomen is. Dan willen ze hun kat toch liever terug halen, maar als dan blijkt dat ze dan weer kosten daarvoor moeten betalen… dan komen ze van een koude kermis thuis. Maar een dier is niet iets wat je nu neemt, morgen weg doet en dan overmorgen toch weer terug wilt. Het is geen gevoeloze bank of tafel of ander meubelstuk. Het is een dier. En ondanks dat wij dan niet letterlijk kunnen verstaan wat dieren ons zouden vertellen, dat wil niet zeggen dat je er ook maar mee om kan gaan als een object.

    Nu weet ik ook wel dat jullie dat niet doen, maar haal eerst even diep adem, kijk eerst goed of je alle mogelijkheden wel gehad hebt voor je echt tot een besluti komt om Guus weg te doen. Onthou als je die beslissing eenmaal gemaakt hebt kan je als je de kat eenmaal niet meer in huis hebt het niet meer terug draaien.

    Als je eventueel advies nodig hebt op welk gebied je eventueel nog wat zou kunnen doen, kan je me persoonlijk mailen. Maar ga niet overhaast te werk, de kat is 17 en heeft nu misschien nog een paar goede jaren voor zich. Als je hem nu verkast wordt daar wellicht ook zijn levenslust een stuk minder en de kans om nog een paar jaar erbij te hebben ook kleiner. Dat is toch ook niet wat je wil voor een kat waar je 17 jaar voor gezorgd hebt, of wel?

    Kom op, ik denk dat het echt een beetje eerste paniek is. Ik had het ook hoor, dus voel je er niet beschaamd over. Ik had bijna twee van de logeer katten weer terug gedaan naar de eigenaar omdat ze alletwee een aanvaring hadden gehad met mijn twee katers. Ik was er even van geschrokken en reageerde met: “Dit gaat niet, ze trekken nu ook al bloed…” Maar toen ik de ochtend erop wakker werd dacht ik bij mezelf, het was puur ongeluk dat de een de ander ook echt raakte, als ze echt elkaar naar het leven hadden gestaan, dan had ik al veeeeeel eerder een echt bloedbad gehad. Dus even kiezen op elkaar en doorzetten, het is mogelijk het keerpunt waarop je wachtte en wat denk je? Het gaat nu bere goed. Oké ze grommen naar elkaar maar het sla werk is over. Gisteravond heeft zelfs de meest schuwe van de twee even op mijn bed gelegen nadat ik hem geroepen had. Nou is dat een vooruitgang? Ik vind van wel. het lijkt ook wel eng, zo'n klein kind en dan best wel zo'n grote kat erbij, maar probeer er een vindingrijke oplossing voor te vinden om het te voorkomen dat hij inderdaad misschien bij de kleine kruipt. Het is misschien maar voor maar twee jaar… Nou en dan begint een baby net een beetje zich bewust te worden van de kat, en dat zal Guus gezien de leeftijd denk ik niet meer meemaken. Of hij moet wel een dijk van een gestel hebben maar dan nog. Echt het lijkt vaak enger dan het in werkelijkheid is.

    Als ik je kan helpen met advies of iets dergelijks, mail me gerust en ik denk dat er vast een mouw aan het geheel te passen is. Oké?

    Groetjes,

    Gandr & beestjes

  • Linda

    Ik ben het met de vorige reacties eens, het is wel wat voorbarig om te zeggen dat je denkt dat je zoontje allergies is. Ik zou het maar even afwachten voordat je je conclusie trekt en de kat weg doet, hij is al 17 en hem nou verkassen kan wel eens verkeerd aflopen. En dat hij graaag ook bij de baby wil zijn is toch niet zo gek, hij is nou eenmaal gek op mensen. Ik denk dat je hem gewoon goed in de gaten moet houden en hem uit de baby kamer laten, dan kan er echt niks gebeuren. De laatste paar jaar dat hij er nog is moet je hem niet verkassen maar gun hem nog een paar goeie jaren.

    Groetjes Linda.

  • anoniem

    Ik geef je groot gelijk Sandra ik heb zelf ook altijd katten gehad en er is nooit iets gebeurd onze kinderen zijn ook klein geweest en een kat van 17 jaar die kan je niet meer verkassen.

  • Gabriella

    Ik had deze oproep ook al enige dagen op het prikbord van de kattenpagina geplaatst, zij hebben ons geweldige tips gegevens, zodat wij toch besloten hebben om guus te houden, totdat we 100 % zeker zijn dat de kleine niet allergies is voor katten.

    groetjes Gabriella