dieren.startpagina.nl

verwilderde kat op mijn terras

  • Anonymous avatar

    Heidi

    Hoi allemaal!

    Ben hier al een tijd niet meer geweest ivm tijdgebrek, maar nu wilde ik jullie toch weer een zaak voorleggen. De afgelopen tijd zat er vaak een klein katje op mijn terras. Hij/zij vloog weg zodra hij me zag, met grote ogen. Hij ging dan onder mijn terras zitten, tussen de balken en de planken, boven een ontluchtingspijp van de kelder. Vorige week was hij er weer, sterk vermagerd, trillend en met een rare blik in de ogen. Ik heb hem maar wat eten gegeven. De honger won het van de angst en hij vrat binnen no time het bordje leeg. Toen nog een beetje en nog een beetje, zijn honger was niet te stillen. Na wat rondvragen bleek het een katje te zijn van een jongen die bij mij in het gebouw woont en steeds maar nesten heeft, dit katje was weggelopen toen hij heel klein was. Nu is hij ongeveer driekwart jaar en nog steeds heel klein. En dus erg wild. Hij heeft me al in mijn hand gebeten toen ik hem de eerste keer eten gaf, soms blaast hij naar me en hij volgt me steeds met zijn ogen. Ik geef hem nu eten met een ovenwant aan, zodat hij me niet meteen openbijt. De laatste paar dagen ziet hij (waarschijnlijk toch een vrouwtje) er al stukken beter uit, ze mauwt veel en gaf gisteren voor het eerst kopjes tegen het gaas dat voor mijn raam gespannen is. Ik praat veel tegen haar, ze zit nu de hel

  • Anonymous avatar

    Gandr

    Ja??? En??? Wat is je vraagstelling nu??? Of je dit katje in huis moet nemen? Over het algemeen is het met verwilderde kittens zo dat als ze opgroeien in het wild er geen echte huiskat meer van te maken valt. Ze verkiezen de mogelijkheid om toch de vrijheid te houden en overal naartoe te kunnen als ze zich bedreigd voelen. Je doet een kat echt ook wat aan als je deze in een verwilderde toestand in huis haalt.

    De kat is nu klein, dit kan komen doordat ze mogelijk zelf ook vaak nestjes heeft gehad, als het om een poes gaat. Trouwens als het een kater betreft is daar wel op een maniertje achter te komen… Probeer eens als de kat staat een glimp onder die staart te werpen…

    De kat kan heel goed wel aaibaar worden, maar ik ben bang dat je het nooit als een huiskat kan houden, daarvoor is het nu al te laat. Ik zou zeggen, probeer het toch een plekje te geven op je terras of als je kunt in de schuur waar hij/zij dan in ieder geval ten alle tijde zelf terecht kan maar ook weer weg kan als deze kat het verkiest.

    Als je gehecht bent geraakt aan het katje, doe dan vooral niets wat zijn vertrouwen dat hij/zij nu in je heeft gekregen weer kan doen verdwijnen. Dus probeer het niet op te pakken… Probeer het niet zomaar te aaien… Probeer het niet naar binnen te halen. Laat de kat zelf beslissen wat deze wil. Als ze aandacht wil dan geeft ze dat zelf aan.

    Als laatste… Als de kat naar je “Tuft” (een zeer kort geluid dat het best te omschrijven is als tuffen) is ze echt verwilderd en zal ze je nooit geheel vertrouwen en is de kans altijd aanwezig dat ze op een gegeven moment toch weer haar eigen weg gaat. Laat het dan duren voor zover ze zelf aangeeft. Proberen om haar toch over te halen zal dan alleen maar resulteren in dat ze sneller weer haar eigen weg gaat.

    Ik hoop dat je hier wat mee kan.

    Groetjes,

    Gandr & beestjes

  • Anonymous avatar

    Heidi

    Hoi Gandr,

    Nee, was niet mijn bedoeling dit dier in huis te nemen, ik heb zelf al veel beesten (konijnen en vogels) dus dat zal niet gaan. Het dier heeft mij uitgekozen. Ik heb geen schuur, ik woon in een gebouw aan een binnenplaats. Mijn vraag was wat ik met dit dier aanmoest, wat voor kansen hij/zij heeft op het worden van een huiskat, of ik haar/hem moet laten steriliseren of castreren en of iemand weet waar hij/zij naartoe zou moeten, want het dier kan niet op mijn terras blijven in verband met de veiligheid van mijn eigen dieren. Ik weet wel het verschil tussen man en vrouw, maar omdat het dier angstig is doet het de staart nog niet echt omhoog en kan ik dus niet kijken. Ik dacht dat jullie misschien tips zouden hebben, of ervaring met dit soort dieren. Vandaar dat ik dit berichtje plaatste. Uit jouw verhaal maak ik op dat het dus moeilijk is er een huiskat van te maken. Ik weet dat het diertje ongeveer driekwart jaar oud is, en dat het wel in huis geboren is, maar dat de eigenaar er niet veel aandacht aan geschonken heeft. Vanochtend liet ze zich een beetje aaien, ze spon zelfs zachtjes! Ik doe alles op haar eigen tempo, ze moet maar kijken wat ze wil. Wel probeerde ze vanochtend naar binnen te komen, daar ben ik dus iets minder blij mee.

    Misschien zijn er meer mensen op deze pagina die ervaring hebben met verwilderde katten? Is het gelukt daar een huiskat van te maken (ivm het zoeken van een geschikte nieuwe eigenaar)?

    Groetjes, Heidi

  • Anonymous avatar

    Heidi

    hoi allemaal,

    Ik zie nu pas dat gisteren mijn bericht niet helemaal is doorgekomen, er mist een heel stuk. In mijn tweede berichtje staan de vragen die ik jullie gesteld had.

    Groetjes, Heidi en Lucy (zo heb ik haar maar genoemd, afgeleid van Lucifer :) )

  • Anonymous avatar

    Bert

    Hallo Heidi

    Ik denk dat Gandr gelijk heeft, maar zo te horen pak je het goed aan. Ik heb zelf geen ervaring met katten die aan zijn komen lopen, maar heb hier in mijn omgeving meer van gezien, ik heb wel katten opgenomen die ergens anders zwierven, maar die waren niet echt verwilderd. Als deze kat jou uitkiest kan je hem/haar rustig verzorgen, als je de kat niet binnen wil hebben, laat hem/haar dan ook nooit binnen, het zal steeds moeilijker worden de kat buiten te houden, beschouwt jouw huis dan als een deel van het territorium. Je zou contact met de dierenbescherming op kunnen nemen over eventueel medische zaken als je zeker weet dat ze het oorspronkelijke huis heeft verlaten.

    Als de kat echt makkelijker wordt en jij hem/haar niet op kan nemen, kan iemand anders dat misschien wel, maar geeft het de tijd.

    Groeten, Bert

  • Anonymous avatar

    Carmen

    Hoi Heidi,

    Ik denk wel dat het een huiskat kan worden. Ik heb zelf twee in het wild geboren katten gehad en die waren ook zo schuw, angstig en wild. Het zijn allebei lieve huiskatten geworden. Ze waren alleen niet meer angstig voor ons, kwamen zelfs op schoot. Maar kwam er bezoek dan waren ze verstopt. Sommige mensen vroegen zich zelfs af of wij ze wel hadden want ze hadden de katten nog nooit gezien.

    Het kost oneindig veel geduld. Het heeft ons ong. twee jaar geduurt voor ze ons zo vertrouwden dat we ze konden optillen. En dan nog schrikken ze als je iets doet wat ze niet verwachten. Daar komt wel bij dat onze katten elkaars gedrag versterkten.

    Helaas hebben we ze allebei vroeg in moeten laten slapen. De een aan blaaskanker. De ander had een verstoord afweersysteem.

    Maar ik heb er nooit spijt van gehad, want alle tijd die je erin stopt krijg je echt tienvoudig terug. Als ik een plekje in huis over had zou ik het zelfs zo weer doen.

    En als je haar buiten laat rondlopen zou ik haar/hem wel laten steriliseren. Maar eigenlijk horen katten niet buiten (vind ik ) Veel te veel gevaren. Dus als iemand het zou willen proberen met haar/hem…..

    Carmen

  • Anonymous avatar

    Gandr

    Hi Carmen,

    Het is alleen maar mogelijk om wilde katten te socialiseren als ze voor een bepaalde leeftijd al in contact gekomen zijn met mensen. (Meningen over die leeftijdsgrens lopen nogal uiteen daarom laat ik die even in het midden). Maar een katje van drie kwart jaar oud heeft al een te grote vervreemding naar mensen om er ooit een “gezellige” huiskat van te kunnen maken. Ik zeg dit dus eigenlijk alleen even om aan te geven dat men niet moet gaan denken er een “normale” huiskat aan te krijgen. Onze oude kater Lisa (Niet vragen naar de naam, lang verhaal LOL) was ook als een verwilderde kat bij ons in huis gekomen. Uiteindelijk is hij voor ons wel benaderbaar geweest, maar voor bezoek was hij altijd ver te zoeken. Daarnaast had hij een geheel eigen wil, als hij iets niet wilde liet hij je dat dus ook merken op een manier waarop katten elkaar dingen duidelijk maken. Ik kon zelf Lisa pas normaal aanraken na een jaar… Mijn moeder en mijn zus pas een hele tijd daarna. Lisa had een vreemde voorkeur naar mij toe, terwijl ik nog een ukkie van negen was. Ik ben nooit door hem aangevallen, mijn zus en mijn moeder wel. Lisa was een typisch voorbeeld van een verwilderde kat.

    Het lijkt me overigens verstandig om hem/haar in proberen te vangen dan met een vangkooi van de dierenbescherming en te laten “neutraliseren” qua geslacht. Het katje klinkt me niet gezond genoeg om ook het nog eens aan te kunnen om een nestje te verzorgen. Dus… Daarnaast is het zowieso verstandig om een kat te laten castreren of steriliseren… En misschien dat er een katten tehuis is in jou omgeving, waar wilde katten opgevangen worden? Ik weet dat dierenbescherming Den Helder wel zo'n huis heeft. Maar zoals altijd met dit soort gevallen, ze nemen niet van buiten de regio op… Je zou het echter eens kunnen proberen bij de dierenbescherming… Plaatsen in een Asiel lijkt me vragen om problemen denk ik. Dat is niets voor een kattediertje zoals deze.

    Ik hoop dat je een oplossing ervoor vind, als ik geen acht katten en vier honden gehad had, had ik het wel willen proberen… Zal niet de eerste zijn geweest… Maar ik zit nu echt heel erg vol, want naast die dieren heb ik ook nog cavia's, konijnen, ratten en vogeltjes… Ik denk niet dat het diertje hier tot haar recht zou komen.

    Groetjes,

    Gandr & beestjes

  • Anonymous avatar

    Carmen

    Hoi Gandr,

    Toch denk ik dat het wel kan, maar het zal allicht ook aan het karakter liggen. wij hebben nml. een kater van ong. vijf jaar die altijd buiten heeft gelopen en niet benaderbaar was in huis genomen. Maar ik moet zeggen hij had een heel gelijkmatig rustig en lief karakter.

    Het eerste half jaar heeft hij onder de bank gewoond maar durfde er later wel onderuit te komen.

    Hij is natuurlijk nooit zo geworden als een “echte” huiskat maar dat hoeft ook niet. Maar echt ik zou het zo weer doen.Ook ik had het anders dus wel willen proberen met deze poes maar heb een aanstaande moederpoes in huis en dat is vragen om problemen.

    Carmen

  • Anonymous avatar

    Carmen

    We hebben van deze kater alleen maar foto's van “in de verte”. We hebben nml. geen telelens en konden niet dicht genoeg in de buurt komen om een foto te maken :-))

    Dit zegt misschien wel genoeg dat het dus nooit hetzelfde wordt als met een andere goed gesocialiseerde kat. Maar goed, dat hoeft toch ook niet??

  • Anonymous avatar

    Gandr

    Nee, natuurlijk hoeft dat niet… Van ons niet tenminste, maar er zijn mensen die denken dat je een verwilderde kat toch ook net zo kan maken als al die andere huisknuffelkatten… Dát is dus een utopia en draait 99% van de keren uit op een grove teleurstelling. Onze Lisa was later op leeftijd steeds makkelijker… Hij kwam zelfs op schoot en ik moet zeggen hij was verder dan behalve dat hij het niet op bezoek had een hele normale kater geworden. Natuurlijk ligt het ook aan de gradatie waarmee de kat als wild omschreven kan worden. Als ze dus in een groot bos geboren zijn en nooit mensen zijn tegen gekomen kun je het met zekerheid op je buik schrijven dat je deze katjes ooit nog enigsinds aaibaar maakt. Daarintegen, als de katjes wel eens een mens tegengekomen zijn en daar geen nare herinneringen aan hebben overgehouden, is er hoop…

    Dit katje zal misschien nog tot op zekere hoogte socialiseerbaar zijn, maar zal denk ik wel altijd een schuw karakter behouden, vandaar ook dat ik zei dat je niets moet doen wat het kleine beetje vertrouwen dat het katje in iemand gekregen heeft meteen weer via een zijdeur afgevoerd kan worden. En ik moet zeggen, het vangen met een vangkooi kan daar soms een hele verkeerde uitwerking op hebben. Het zijn een aantal dingen waarvan ik wel vind dat men ook op de hoogte moet zijn. Want het is niet leuk als je denkt dat het allemaal goed verloopt en ondertussen is het tegenovergestelde waar…

    Groetjes,

    Gandr & beestjes