Hallo, ik ben Marloes, woon in Wolvega, en werk in de dierentuin als verzorgster van tijgers. Ik heb iets geweldigs meegemaakt! Ik moet het even vertellen! Sinds ik bij de dierentuin werk, heb ik een hechte band gekregen met een van de tijgers. Het is echt een lief dier. De andere tijgers zijn wat terughoudender. Als ik de hokken van de beesten schoon moet maken, gaan de tijgers natuurlijk naar buiten. Maar die ene tijger blijft altijd bij mij in de buurt.
Laatst kreeg zij dus een jong. Daar moest ik de hele nacht bij zitten, om te kijken of alles wel goed ging. Toen de geboorte was geweest, gebeurde er echt iets heel speciaals. Normaal gesproken schermen tijgers hun jong helemaal af, van iedereen, om ze zo te beschermen. Maar zij deed dat niet. Zodra het jong was geboren, pakte zij haar jong op en legde het heel voorzichtig voor het tralies bij mij neer, alsof het wou zeggen: alsjeblieft. Heel lief. Ik was helemaal ontroerd. Zoiets is echt zeldzaam!!! Het liefste wil ik haar even krallen, of aaien, want onze band is heel hecht. Maar een tijger blijft een roofdier, en is dus niet te vertrouwen. Maar toch, ik zou haar echt wel eens aan willen raken. Ook de gebeurtenis met haar jong zal mij nog heel lang heugen, het is echt iets speciaals.