ben weer eens kwaad geworden

  • Christa Barto

    In de sloten hier in de Beverwaard (Rotterdam dus) zitten veel Meerkoetjes op het moment te broeden. En ook wel eens op ongelukkige plaatsen. Zo zat er een te broeden op een nest naast een bruggetje. Het nest is gemaakt op wat boomstammen die onze plaatselijke jeugd in het water gegooid heeft.

    Nu wonen er drie broertjes (een tweeling van een jaar of 5 en een ouder broertje van ongeveer 10). De hele buurt heeft er last van. Maar gisteren deden ze iets waardoor ik haast door het lint ging.

    Een van die tweeling gooide een dikke stok (die hij met moeite op kon tillen) op het nest waar dus enkele eieren inlagen. De meerkoet kon op tijd ontsnappen, maar de eieren waren natuurlijk kapot.

    Ik heb het knulletje drie slagen in de ronde gescholden. En ik heb hem gezegd dat als hij nog een keer een vinger uitstak naar welk dier dan ook, dat hij daarna de eerste tijd niet eens ‘mamma’ kan zeggen.

    Ik wacht nu geduldig tot zijn mamma langskomt, maar helaas, het klerejong zal het niet tegen zijn ouders gezegd hebben. Dus ga ik maar eens langs.

    Het valt mij op dat de jeugd steeds minder normen en waarden leert. In dit geval sta ik er niet eens van te kijken, omdat hun King Charles Spaniel haar rondje zelf moet lopen. Lekker wandelen? Nee, tuurlijk niet! Deur open, hond naar buiten en bekijk het maar!

    He he, ik ben het even kwijt!

    Groetjes!

    Christa

  • Gandr

    Christa….

    Ik herken dit gevoel maar al te goed…. En inderdaad, de jeugd van vandaag heeft volgens mij nog maar een prioriteit in het koppie… Lol trappen en zorgen dat hun wil wet is… Verder gaan die koppies tegenwoordig niet bepaald. En je zou er een puntkop van krijgen…

    Groetjes,

    Gandr & beestjes

  • konni

    Volgens mij is het de ouders te verwijten ,omdat deze niet het goede voorbeeld geven.

    Maar om nu te zeggen dat de kinderen van tegenwoordig alleen maar hun eigen zin willen doordrijven en alleen maar aan hun eigen lol denken,vind ik te ver gaan.

    Het zijn NIET ALLE kinderen maar, zoals in alles , enkele kinderen.

    Ik voel me nu toch wat aangesproken omdat ik een kind heb.

    Mijn zoon is vanaf zijn geboorte opgevoed met dieren.

    Hij heeft geleerd ze te respecteren en te verzorgen,

    Hij leeft er nu al 16 jaar mee in een huis,en hij zal ongetwijfeld wel eens een fout gemaakt hebben met de verzorging en als klein kind heeft hij de vissen gevoerd en de hele pot voer in het water gegooid,dus alle vissen zwommen de rugslag.Maar daarvan heeft hij geleerd,net zoals wij soms nog dingen ontdekken over de dieren die wij verzorgen.

    Dat de jongens uit het voorgaande verhaal eigenlijk een schop onder hun k… zouden moeten hebben is wel duidelijk.

    Maar ik denk dat je meer bereikt als je dit soort kinderen laat zien hoe het wel moet,door ze kennis te laten maken met dieren en ze te vertellen dat ze dieren zouden moeten beschermen en hoe je dit kunt doen.

    Als je als kind niet leert respect te hebben voor mensen dieren en dingen zullen ze dit ook als volwassen mens niet kunnen.

    Kinderen zijn nog heel rekbaar in hun leerproces en je helpt ze beter door ze te leren hoe het wel kan dan door ze uit te schelden .Kijk maar naar jezelf.als iemand je op een grove manier benaderd of scheld of dreigt ga jij zelf ook niet rustig zitten afwachten maar schiet je in de verdediging.

    Mijn katten en hond zijn niet gewend aan kleine kinderen,maar in mijn vriendenkring zijn er nu twee.Zij zullen ook moeten leren hoe je een dier benadert en aait.Daarbij zullen ze ook wel eens hardhandiger te werk gaan dan hun moeders of ik leuk vinden,maar ze leren het wel op die manier.

    Dus niet zo hard oordelen denk ik,maar nadenken hoe je de wereld misschien weer een dierenvriend erbij kan schenken

    groetjes konni

  • Charlotte

    Hoi Christa

    Wat een k*tjoch zeg!!! 2 broers van 13 en 14 geloof ik doen dat soort dingen ook. Een daarvan gooit bakstenen op eenden (!) of ze halen jonge eendjes uit de sloot en nemen ze mee naar huis (ik wil niet weten wat ze er mee doen). Maar die sporen ook niet helemaal want ze worden elke dag met een busje opgehaald. Ik zou echt naar die ouders gaan, want als je geluk hebt krijgen die kinderen lekker op hun @!#$.

    Doei, Charlotte

  • Christa Barto

    Beste Konni, ik begrijp ook wat je bedoeld. Ik weet zeer zeker dat niet alle kinderen zo zijn. Maar deze kinderen hebben al zo veel geflikt, samen met een groep anderen. Daar schrik je gewoon van. In een emotionele bui zeg je al snel iets wat anderen pijn doet. Mijn excuses daarvoor.

    Ik ben al eens in discussie met dat loeder van een moeder gegaan. Dat was toen haar oudste zoon een rotje naar een eend had gegooid. Zij vroeg dus aan haar zoon: Heb je dat gedaan, Carlo? Nee mamma, dat heb ik niet gedaan, zei hij met een uitgestreken engelengezichtje. Zie je, zei moedertje, hij heeft het niet gedaan. En dat terwijl ik het gezien had. Maar ze gelooft haar bloedjes. Diezelfde oudste zoon heeft een maand daarna een rookbommetje door een brievenbus gegooid. Schade: uitgebrande hal, trappenhuis en zolder. De brand was door de tocht doorgeslagen naar boven.

    Maar volgens die moeder zijn haar kinderen heeeeeeeeeeeeeeeeeel lief en doen ze nooit wat. Dus praten met haar doe ik niet meer.

    Wat ik wel doe, is als ik weer een van die k#$%^&*&%$-jong betrap, is aangifte doen bij de politie. Lijkt me beter dan zelf een proces aan mijn broek te krijgen wegens kindermishandeling.

    Trouwens is het nest wat een eindje verder ligt op dezelfde manier behandeld. Ook daar lag een grote balk op. Met behulp van omstanders heb ik de balk verwijderd. De eieren zijn nog heel, maar waarschijnlijk al te ver afgekoeld. Een uur later zaten de ouders er nog niet bij of op. Helaas dus weer een nest uitgemoord. En de daders stonden er dit keer niet bij.

    Nogmaals, excuses voor degenen die ik ongewild gekwetst heb. Ik hoop dat alle ouders die dit lezen hun kroost willen onderhouden over het mishandelen van dieren. Wie weet kunnen ze vriendjes tegenhouden die zoiets willen doen. Of vertellen ze het aan je. Ieder dier dat hiermee gered kan worden is het waard, toch?

    Groetjes,

    Christa

  • Anja

    Hoi Christa,

    Las je stukje op het prikbord, gewoonweg schandalig en pure dierenmishandeling.

    Ik kan je best begrijpen hoor dat je deze B'engelstjes" eens goed onderhande zou willen nemen, niet doen want dan heb je zelf straks een proces aan je broek.

    Het zelfde gebeurt hier bij ons ook in het park, daar zitten ganzen te broeden die letterlijk van het nest worden geslagen om de eieren mee te nemen om het kuiken zelf groot te brengen, ik weet waar dit vandaan komt, maar je krijgt er geen begrip voor, wij vangen soms weesjes op en die brengen wij groot met succes hoor , latern groot en sterk worden de weesjes weer terug gezet in de natuur. wij volgen deze weesjes zo lang mogenlijk en het gaat prima met ze.

    Misschien kun je de dierenbescherming en inspecteurs hiervan eens een keer waarschuwen wat er gaande is, bij ons is er verscherpte controle als er nesten zijn en vooral kuikens.

    Ik leef helemaal met je mee,

    Anja

  • Lara

    Over de opvoeding van kinderen hier in de buurt ben ik ook niet bepaald te spreken…

    Een buurvrouw van ons heeft een kind dat gaat gillen als het even geen aandacht krijgt.

    Vindt ze grappig!!!

    Een andere buur is nog gekker. Die kinderen lopen 's avonds laat nog op straat en krijgen op hun kop als ze dan thuis aanbellen om binnen te mogen… Ze hebben ook geen sleutel! Het tienermeisje heeft al eens midden in de nacht bij ons gebeld of we de benedendeur open wilden doen!

    Toch zijn deze kinden nog niet hopeloos verknald. Een tijdje terug kwam het jongetje met zijn kleine zusje langs om naar de cavia's en het konijn te kijken. Het meisje was nog te jong om voorzichtig te kunnen zijn (geen 3 seconden aandacht voor het zelfde), maar het jongetje was duidelijk een echte dierenliefhebber. Mijn caafjes zijn nogal schuw, maar hij wist er een te lokken ;->

    Er is weinig dat je kunt doen voor dit soort kinderen vrees ik. Ze zijn hier welkom (zolang ze niet elke dag langs willen komen) en ik behandel ze als zelfstandig denkende ‘volwassenen’. Ze hebben massa's vragen over dieren en ik vind het leuk om ze zo veel mogelijk te vertellen! Vooral dingen over verzorging en zo, want kan schelen in de fouten die ze later zelf zullen maken…

    Groetjes,

    Lara

    PS. Nu ik Jasmine en Moefasa heb, moeten ze even een paar weekjes wachten. Ik heb ze uitgelegd dat Jasmine nogal schuw is (iets overdreven) en dat ze eerst moet wennen voor ze met bezoek om kan leren gaan. Ik ben vooral bang dat het kleine meisje haar laat schrikken, dus wil ik dat Jasmine 100% vertrouwen in haar omgeving heeft voor ze die leert kennen. Het jongetje is voorzichtig genoeg, maar ik kan hem moeilijk voor gaan trekken :-<

  • konni

    Excuses zijn helemaal niet nodig,want ik begrijp je helemaal.

    Ook mijn woede(of is het machteloosheid? ) gaat wel eens op hol als ik zie hoe mensen met hun dieren om gaan.Ik wou je alleen laten weten dat de (b)engeltjes van nu de mensen van straks gaan worden.En inderdaad zijn er veel ouders die vinden dat hun kinderen “dat”noooit zouden doen,en met wie je dus geen gesprek kan voeren.Zelf is mijn kind toen hij klein was ook zeker geen engeltje geweest,maar hij haalde andere dingen uit en liet de dieren met rust.Zelf vond en vind ik nog dat je ze moet laten goedmaken wat ze fout doen,dus moest hij excuses aanbieden,opruimen,vegen of wat er ook nodig was.

    Dat moeten we als volwassenen toch ook als we fouten maken.

    Dus ik wilde niet onaardig overkomen.

    Het is geen makkelijke tijd om je kinderen in op te voeden,veel moeders en vaders werken veel en dan is de tijd die overblijft vaak aan anderen overlaten om je kind het verschil tussen goed en kwaad te leren.

    Zelf denk ik dat het goed is voor een kind om een dier te hebben waar het voor kan zorgen.Wel onder toezicht maar toch.

    Als je al de verantwoording niet aanleert als kind om een dier te verzorgen,hoe weet je dan als volwassene hoe je voor een kind moet zorgen?

    Er zullen altijd mensen zijn die er vreemde of zelfs wrede denkbeelden over dieren op nahouden,maar als je dan op dit prikbord kijkt,denk ik dat er ook genoeg zijn die proberen om de “fouten”(afgedankte of mishandelde dieren op te vangen)van deze mensen een beetje goed te maken.

    Dus ik snap je helemaal.

    groetjes konni

  • Liesbeth

    Charlotte,

    “Maar die sporen ook niet helemaal want ze worden elke dag met een busje opgehaald.”

    Oei, wat is dat een foute opmerking.

    Mijn oudste zoon zit sinds zijn zesde, GELUKKIG, op een school voor Speciaal Onderwijs. Er zit geen greintje kwaad in dat jong, maar hij zal uit onwetendheid best wel eens dingen doen, die andere kinderen om dezelfde reden OOK doen.

    Mijn ervaring met de meeste kinderen, ook die speciale kinderen, is dat zij best willen leren.

    Mijn oudste werd heel erg gepest door een jongen uit de buurt, die met dezelfde bus, naar zijn school ging.

    Ik heb een paar keer met die jongen zelf gepraat, omdat ik wist dat ik van zijn ouders weinig kon verwachten.

    (Zij hadden hem verteld dat hij rustig van zich af mocht slaan of schoppen, als hem iets niet zinde. Tuurlijk mocht die jongen zich verdedigen, maar hij interpreteerde het iets anders. Daar was mijn zoon dus de dupe van.)

    Na een aantal van die gesprekken, ging het een heel stuk beter tussen die twee.

    Nu, zo'n 6 jaar, een scheiding van zijn ouders (en daarmee, rust voor die jongen) later, gaat het zelfs prima.

    Het is heel makkelijk om op anderen te schelden, maar daarmee doe je in feite hetzelfde als die onwetende, onnadenkende kinderen.

    Alsjeblieft,

    generaliseer niet meer zo.

    Mijn zoon ging met ZO'N bus (hij zit inmiddels op een school voor Speciaal Voortgezet Onderwijs en gaat met de fiets), maar met die jongen is niets mis.

  • Gandr

    Zucht,

    Net als in mijn stukje waar ik kwaad werd op een stel bezopen tieners werd er ook gedacht dat ik generaliseerde toen ik meldde dat ouders eens hun kinderen beter moesten gaan aanpakken…

    Als we het hier hebben over de term “kinderen” wordt hiermee niet ALLE kinderen bedoeld, maar een bepaald slag kinderen dat dus WÉL de opvoeding, intelligentie, waardegevoel en normbesef mist… En dus niet alle kinderen…

    Als ik het zou hebben over die “gozers” bedoel ik niet alle gozers, maar een bepaald slag. Ik denk dat het misschien handig is, om het onnodig uitleggen van het feit dat er ook nog normale kinderen bestaan, om dit even in het achterhoofd te houden.

    Als we dus praten over kinderen die met een “busje” opgehaald worden, bedoeld de schrijfster niet al die kinderen die met een busje opgehaald worden, maar een bepaald slag dat helaas dan net ook tussen die groep goeien zit.

    Ik vind het dus echt muggenzifterij om meteen aan te nemen dat er gegeneraliseerd wordt, het mag toch duidelijk zijn dat dit niet het geval is.

    Groetjes,

    Gandr & beestjes