Zeker een lastige situatie zeg! Wat jammer, het lijkt haast wel of je hond je zoontje niet accepteerd. (behalve als er iets lekkers te halen valt of iets leuks te doen is :-) En natuurlijk kan je je zoontje niet verbieden de hond te aaien!
En natuurlijk is zijn motoriek nog niet optimaal..Het feit dat je hond niet wilt accepteren dat je zoontje hem aait, vind ik toch wel verdacht veel op een rangorde probleem lijken.Ook wat je zei over dat grommen naar je zoontje duidt er erg sterk op. Ik heb wel van tips voor je waardoor je de rangorde voor je hond duidelijk kan maken, ook dat je zoontje hoger in rang is dan hij. Ik schrijf ze even zo kort mogelijk op:
-Als je thuis komt, begroet de mensen in huis eerst en de hond altijd als laatste. Ook bv als je 's ochtens beneden of zo komt. Hond even negeren, is iedereen beneden? Begroet hem dan even.
-Als jullie gaan eten, eerst de mensen eten, de hond als laatste (en dan wel met rust laten)
-Als je een spelletje met je hond doet, mag hij best af en toe winnen, maar het laatste potje win jij altijd en jij bepaalt dan meteen om ermee te stoppen
-Roep je hond altijd naar jou toe, loop nooit naar de hond toe..dat is zeker voor je zoontje ook erg belangrijk..Bij honden komt de mindere altijd naar de meerdere, nite andersom.
-Ligt je hond in de weg? Loop of stap er niet omheen, maar hij moet opzij gaan.
-Ga je met je hond de deur uit? Altijd jij eerst naar buiten, de hond als laatste.
-Als de hond in zijn mand ligt, zijn eigen priveplekje..laat hem dan met rust en leer je zoontje dat als de hond in zijn mand ligt (of een ander plekje waar hij rust zoekt) hij hem met rust moet laten. Prettig voor je hond, maar belangrijker nog, wel zo veilig voor je zoontje, want honden zijn meestal feller als ze rust willen en een kind “negeert” dat. (onbewust natuurlijk)
-Als je hond je uidaagt voor een spelletje of een knuffel, ga daar dan niet op in..jij bepaalt waar en wanneer. Als hij dan weer rustig is neem je zelf het initiatief en weer stoppen voordat je hond er genoeg van heeft en zelf stopt.
Nou Martine, een hele waslijst en zo zijn er nog veel meer kleine dingen, die op zich onbelangrijk lijken, maar het juist wel heel erg zijn :-) Ze bevestigen de rangorde en bevestigen vooral dat hij de laagste rang heeft. En zo hoort het ook, zeker met een kindje in huis! Succes bij de gedragstherapeut, beterschap voor je katten en een knuf voor je zoontje. Groetjes Jennifer.