Mijn vijf honden hebben ook zo ieder zijn/haar eigen reactie op het onweer.
De hond die het meest bang is is mijn teckel Jessy. Die kruipt ook weg en begint ook te hijgen als een gek. Ik begeleid hem meestal maar de bench in omdat hij dus ook inderdaad tussen mijn computermeubel in kruipt… De bench doe ik dan gewoon dicht en verder kijk ik dan maar even niet naar hem om. Is het makkelijkst.
Ten eerste is de bench een veilige plek (hol idee) en dat maakt hem weer iets rustiger. Hij gaat er af en toe ook wel zelf in hoor maar als hij dus mijn computertafel kiest begeleid ik hem dus die bench in.
Ten tweede is het makkelijker omdat je dan niet steeds ongemerkt toch op de hond let, wat ook opgepikt wordt door de hond en bevestigend kan werken. Ik heb gemerkt dat ik zelf ook veel rustiger blijf als ik Jessy in de bench heb, en dat heeft een positieve uitwerking weer op Jessy…
Een dichte bench is hier dus het beste geschikt. Heb je alleen maar een draad bench dan adviseer ik je om er een deken of iets dergelijks overheen te gooien…1 kant mag best open blijven als de rest maar wel afgedekt is…
pas als de onweer een uur weg is laat ik Jessy eruit en ga meteen met hem naar buiten omdat dit gedrag uiteraard ook zijn uitwerking heeft op de blaas. Daarnaast leer je ook dat het daarna buiten echt niet eng meer is… Anders krijg je daar misschien ook euvels mee.
Laat hem echter niet los. De “eliktriciteit” van het onweer kan nog in de lucht hangen en dat geeft voor de hond toch nog een onzeker gevoel. Als er dan ergens een knal of iets dergelijks te horen is zal hij toch weer trachten te vluchten…
Je meldde dat je 1 hond hebt die het eigenlijk niets doet dat onweer. Mooi, beloon dit gedrag wel, speel met de hond tijdens onweer, geef hem lekkers maar niet te veel of overmatig reageren anders krijgt deze hond de “bijzonderheid” van de situatie in de gaten. Nu is de jongere hond nog niet bang namelijk maar als hij het gedrag van de oudere hond snel doorheeft zal deze hond ook angstverschijnselen gaan vertonen… Mijn teefje Juno is dus ook nooit bang geweest van onweer maar al snel had ze door dat Jessy dat wel was en probeerde ze dus ook even of het haar wat op leverde als zij zich angstig opstelde… Nou niet dus en dat heeft ze dus maar weer snel verworpen. Ze kijkt nog wel naar het onweer, leuk vinden doet ze het niet bepaald maar ze is er niet meer enorm benauwd om… dat scheelt… Nu Jessy nog ;-)
Succes! Hier is het overigens nog steeds een tropenweer…
Groetjes,
Gandr & beestjes
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
