Wat te doen aan bijtend konijn?

  • Anne

    Dinges ons konijn is nu ongeveer een maand of 9 oud het is een mannetje en als ik in de kooi kom met mijn hand(heb m dan nog niet eens aangehaald) dan valt ie aan en soms bijt ie ook…

    Elke dag krijgt ie eten van me en vers water en soms een knaagstengel…

    Wat doe ik fout?? of is het gewoon dat ie vrouwen niet moet? bij mijn vriend doet ie het namelijk niet…

  • dientje

    he anne haal hem is aan als je vriend vast heeft wat doet hij dan praat tegen hem

    als eten geeft voor je in de kooi gaat kan helpen.

  • Anne

    hmm vastpakken is ook een probleem…nou ja niet als je hem loslaat maar als je hem boven of vlakbij de kooi houdt dan gaat ie krabben…ik weet ook niet waarom…

    Ik praat altijd tegen Dinges maar ik krijg zo wel een hekel aan hem(en ik ben nog wel zo'n dierenvriend)doe alles voor dat konijn maar krijg stank voor dank …tenminste zo lijkt het.

    Ik weet wel dat mannetjes iets minder makkelijk zijn als vrouwtjes maar dit slaat alles!

  • dientje

    aai hem is als je vriend hem vasthoud aaien niet op pakken

  • Danielle

    Anne, ga eens kijken op www.konijnen.nl, je vindt daar heel veel info over konijnen, je kan zelfs lid worden van de konijnengroep, heel interessant!

    groetjes,

    Danielle en Snufke het konijn

  • Ria Tomlinson

    Hoi Anne,

    niet elk konijn is even vriendelijk voor iedereen. Wat betreft het bewegen als je boven de kooi komt met hem, dat is denk ik normaal want de mijne doet hetzelfde. En het konijn daarvoor ook.Sommige koijnen zijn schootbeestjes en andere willen gevoerd/een schone kooi en verder geen polonaise! Het is hetzelfde als met mensen.. er is er geen een hetzelfde.

    Groetjes Ria

  • René

    Ons konijn Snuf van ruim 9 jaar is ook altijd sellectief geweest qua aanvallerig gedrag. Zo doet hij mij niets wanneer ik hem eten geef. Maar wanneer anderen dat doen, springt hij vrijwel direct met z'n voorpoten erop af. Zo nu en dan wil hij dan ook nog wel eens een beet uitdelen.

    Toen we Snuf in huis kregen (ca. 7 jaar geleden) was dat ook nog bij mij het geval. Steeds meer ging ik er tegen op zien om Snuf eten te geven & te verschonen. Tot ik op een bepaald moment besloot om nu niet eens direct mijn hand weg te trekken als Snuf in de aanval ging. Maar in plaats daarvan de eerste krabbels voor lief nam, en Snuf de gelegenheid gaf om oa. aan geur van mijn hand te laten wennen. En tevens kon ik h'm zo laten merken dat ie niet bang voor mij hoefte te zijn!

    Okee, het heeft de nodige krabbels & geduld gekost, maar uiteindelijk mag ik h'm nu zelfs aaien, terwijl ie rustig zit te eten!

    Succes !

    ps. ieder dier heeft inderdaad zijin eigen karakter, zo vindt Snuf het nog steeds niet prettig wanneer hij in z'n nekvel wordt opgepakt om op schoot genomen te worden. Hij begint dan direkt te verharen van de stress, terwijl er ook weer konijnen zijn die juist genieten van al die aandacht!

  • Gandr

    Bied je konijn nog voor je met je hand zijn gebied betreed een stuk winterpeen aan. Hij bijt in de winterpeen en jij kan hem aaien, beide partijen tevreden.

    Ik heb meerdere konijnen zo in mijn opvang gehad, mannetjes zowel als vrouwtjes, en het heeft bij mij altijd briljant geholpen. Ik moet het nu nog doen want mijn oude Pavel is er ook zo eentje.

    Het draait hier allemaal om pure territorium nijd. Zeker als je vriend nooit het konijn voert maar jij dat doet. Je haalt immers wel zijn spullen weg! Kijk en dát stukje blijft broer konijn al te goed bij. En dat maakt hem dus pissed off. Dat je later de spullen ook weer gevuld teruggeeft is niet van belang, dan is het van hem en zo hoort het ook. Maar dat je het weg haalt is voor veel konijnen net even die druppel. Als jij hem een stuk winterpeen geeft nog voor je iets doet, dan bied je een ruildienst aan.

    Mocht het niet helemaal helpen, dan kan je als hij het stuk peen gepakt heeft snel maar voorzichtig je hand over zijn kop en deels over zijn nek plaatsen en hem zo op de plaats houden. (Is een handigheidje wat je na een paar keer gebeten te zijn wel door krijgt geloof me, waar een wil is is een weg.) Zo voorkom je dat hij alsnog naar je hand duikt als jij de etensbak wil pakken.

    Wordt niet boos, frustratie levert frustratie op. Dus jij boos, konijn ook boos, snappie?

    Mocht je nou helemaal niet meer weten hoe of wat ik bedoel. Laat het me dan weten, dan maak ik een foto editie van de uitleg met als stand in voor jou konijn Pavel :-)

    Succes!

    Groetjes,

    Gandr & beestjes

  • Anne

    Bedankt voor de reacties…

    Zal eens een flinke zak winterwortels gaan kopen..:-)

    Weet je wat het is…soms doet ie het ook helemaal niet en het is inderdaad dat ie zijn kooi verdedigd… verder is het een ontzettend mooi en schattig beestje(kruising hangoor angora) misschien wilde ik wel teveel…wilde er een ontzettend tam konijn van maken wat niet lukt…

    We hebben al vaker konijnen gehad en dit is eigenlijk de 1e die zo doet…we hadden nog wel een mannetje maar die dreigde alleen maar..maar deze (Dinges) gaat over in actie haha..ach ja je moet altijd van je afbijten he! heeft ie toch goed door haha.

    Aaien kan ik m wel gelukkig…en knuffelen op schoot vindt ie ook af en toe wel fijn maar het liefst loopt ie los rond…als het weer weer wat beter is mag ik ook in de tuin rondhobbelen…hij kan niet zeggen dat ie een slecht leven heeft!

    Bedankt!!

  • Lara

    Hoi Gandr,

    Leuk om te lezen dat jij dezelfde ervaringen met dit soort ‘monsters’ hebt als ik :)

    Toen ik een jaar of 9 was, kreeg ik Disastre, een zeer territoriaal kereltje. We ontwikkelden toen al vrij snel de routine dat ik hem een lekker brokje gaf (de grootste uit het gemengde voer) en zolang hij zat te kauwen kon ik naar zijn voerbak zoeken. Die had meneer uiteraard ergens verstopt ;) Was het brokje op voor ik die bak had gevonden, dan moest ik of een nieuw brokje aanbieden, of hem tegen de grond drukken. Gelukkig had ik een kooi die van boven open kon, zodat ik hem kon aanraken zonder door de ‘gevarenzone’ te moeten…

    Voor de vakantie-oppas regelden we altijd een stoffer en blik met lange steel. Zo konden ze voerbakjes en vuil zaagsel er uit halen zonder met de handen in het hok te komen… Zelf zette ik altijd het kleine deurtje open voor het verschonen, want dan gingen Dis en de caafjes zelf lekker op pad. Voor een kooi met lekkers kwamen ze dan ook weer heel makkelijk terug. Gewoon even fluiten :)

    Anne, laat je niet gek maken door je beestje. Met de meeste ‘monsters’ zijn best goede afspraken te maken :)

    Groetjes,

    Lara