Welk dier is/was....

  • karin R

    je allereerste huisdier, ik bedoel niet vanuit je ouderlijk huis, maar sinds je zelfstandig woont.

    Mijn allereerste dier was Poekepoes de 1e, een asielkat die heel lief kon zijn maar te lang aaien of aaien als ze een ander dier zag………………………………niet doen, dan haalde ze uit.

    Ze was ong. 1 jaar toen ze bij me kwam en heeft bij mij 16 jaar gewoont, ik zit overigens nog op de controle van het asiel te wachten, gelukkig staat er een bordje met haar naam op het graf, kan haar zo terug vinden

  • <Elysa>

    Wat bedoel je dat je nog op de controle van het asiel zit te wachten? :S

    Mijn eerste huisdier was een Duitse Herder en die was bijna 12 weken dat die bij mij kwam en die heb ik ruim 11 jaar gehad, en dat was zo'n verschrikkelijke lieve hond, niet normaal meer zo lief was die….

  • Xandra B.

    Mijn allereerste dier was poes Tara,die ik van een collega op éénjarige leeftijd over heb genomen.

    Tara was een rood met witte halflangharige kruising Somali/Europese korthaar en had een pittig karakter.

    Ze terroriseerde de andere dieren in haar ouderlijk huis.

    Ze was wel lief,maar een beetje onberekenbaar. Ik moest altijd wel lachen als mensen op straat haar wel eens aaiden.

    Ze liet zich dan vaak op de grond vallen om vervolgens uit te halen.

    Ze zag er lief uit,maar het was een wolf in schaapskleren,hahahahaha!

    Ze had ook humor; Ik vergat eens de keukenrol in het keukenkastje te leggen en toen had het in de gang `gesneeuwd` toen ik `t huis kwam. En ze deed `s nachts wel eens het licht aan. En ze gromde (achter het raam) naar de postbode,hahahahaha!

    Ze is helaas maar 11,5 jaar oud geworden.

  • majo

    Euh, jij weet die van mij vast nog wel. Je was erbij toen ik haar meenam, terwijl jij op zoek was naar Joris de 1ste die vermist werd.

    Vodje, een motterig oud poesje. Maar zo verschrikkelijk lief ook. Ik mocht haar gratis meenemen van het asiel. Ze waren zo blij dat ik haar juist hebben wilde.

    Ze werd op 18 jaar ofzo geschat. 3 weken later liet ik haar inslapen. Ze gilde af en toe de hele boel bij elkaar van pijn. Waarschijnlijk kanker in de buik. Ik heb het verder niet laten onderzoeken, dat wilde ik haar niet aandoen meer. Ze is in mijn armen naar de poezenhemel gegaan. En al had ik haar maar kort, het gemis was daar niet minder om. Ze wilde de hele dag bij me zijn namelijk, en dan hecht je snel aan zo'n dier. Zeker als je merkt dat ze ziek is.

  • karin R

    Het asiel zei dat ze zouden komen kijken of de poes wel goed op haar plaats was, ze moeten dus nog komen:D

  • karin R

    Ze lijkt wel een beetje op mijn poekepoes de 1e.

    Tara is wel een hele leuke naam, onthouden maar.

  • karin R

    Ja, ik was daarbij, zo'n schatje was het, maar stokoud en later bleek ze ook ziek.

    Volgens mij heb ik daarna Smokey voor je gehaald?

  • majo

    Yep, en daar mocht ik ook al niet lang van genieten :(

  • majo

    Eigenlijk was het meer pokkepoes :D

    Maar ze kon inderdaad ook heel lief zijn.

  • majo

    Grappig dat ze vaak zeggen dat herders vals zijn, en in de rug aanvallen.

    Maar tot op heden heb ik eigenlijk alleen nog maar hele lieve herders meegemaakt(:P)