Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Gandr
Nou even een Tussenstand… Het ziet er nu naar uit dat Basje voorlopig nog geen vooruit zicht heeft op een andere woning.
Zijn kaart voor de uitlaatservice is vandaag verlopen en het is maar de vraag of mevrouw Hilterman bereid is om een volgende kaart van tien uitjes te betalen. Als ik heel eerlijk mag zijn heb ik er een heel hard hoofd in. Is er dan niets wat er gedaan kan worden aan de situatie? Dat is de ham vraag hier.
Wat is er tot nu toe bekend? Feit is dat er in het pand waar Bas zit aan de Amsterdamse Prinsengracht verbouwd word. Hij zit daar eigenlijk alleen tussen de bouwvakkers die om vier uur hun werk neerleggen. Mevrouw heeft opdracht gegeven om de hond uit te laten, waarover twijfel is dat dit ook gebeurd, en eten te geven. Ook hierover is eigenlijk niet bekend of dit ook wel gebeurd. Vorige week maandag is er iemand van de uitlaat service binnen geweest om de werkers te helpen zoeken naar Basje die zich ergens in het pand had verscholen. Ze trof daar naar zeggen een toestand aan die eigenlijk voor de hond niet meer houd baar was. Hij zou in eigen ontlasting zitten. Als de hond de bouwvakkers voor de voeten loopt dan stoppen ze Bas in de lift van het pand, iets waar Bas zelf altijd al een vreselijke hekel heeft gehad.
Nou en dan mag hij eigenlijk alleen maar op de maandag en de donderdag mee met de uitlaat service. Hij wordt om 10 uur gehaald en gaat om 16 uur weer terug.
Ik ben afgelopen donderdag naar Amsterdam afgereist om Bas te gaan halen. Vergeefs. De uitlaat service had mevrouw Hilterman weten te bereiken die volgens zeggen wel blij was maar ook geschokt. Ze brabbelde vaagelijk iets over eerst haar zoon erover te spreken en dat ze een buurvrouw had die ze nog wilde vragen de hond in huis te nemen… Ik kom daar en mij wordt gevraagd of ik mevrouw Hilterman zelf even wil bellen. Ik doe dat en krijg min of meer een vrij onthutste mevrou aan de lijn die ook mij verteld dat ze nu toch wel voor een impasse gezet is en ze eigenlijk eerst even met haar zoon wil overleggen en dat ze een buurvrouw heeft die ze nog wil vragen of die de hond niet hebben wil… Onverichter zaken keer ik huiswaards. Onderweg naar het station krijg ik te horen wat er met Bas gebeurd als hij voor de voeten van de werklui loopt… Ik baal als ik op de trein naar Den Helder sta te wachten. Het liefst was ik terug gekeerd en had ik Bas alsnog meegenomen. (En na vandaag wens ik dat ik dat ook gedaan had…) Ik had een telefoonnummer gekregen van de winkel die mevrouw Hilterman beheert. Dat zou ik vrijdag bellen en dan zou ik met haar kunnen overleggen. Dus ik bel vrijdag. Geen mevrouw Hilterman maar de persoon die in aan de lijn krijg vraagt me later terug te bellen. Ik bel een uurtje of wat later nog eens en weer geen mevrouw Hilterman. Die is in bespreking en men laat mij weten dat mevrouwmij aan het eind van volgende week terug belt. Ik begin wederom te koken. 's Avonds bel ik met de uitlaatservice. En terwijl ik zelf ook aan allerlei zaken denk die mogelijk nu nog gedaan kunnen worden vertel ik dat ik dus nog geen contact heb gehad met mevrouw Hilterman. Mij wordt gevraagd het morgen nog eens te proberen. Misschien dat mevrouw Hilterman er dan wel is. Oké ik bel dus die zaterdag nog eens. Ik krijg weer iemand aan de telefoon die me verteld dat mevrouw Hilterman er niet is. Maar dan wordt me gevraagd: “U belt toch voor teckel Basje?” Ik beaam dit en de persoon laat me weten dat daar de bespreking van de dag ervoor over ging. Ik voel even een blijdschap, zou er dan toch schot in de zaak komen? Maar dit wordt eigenlijk hetzelfde weekeinde nog verstiert. Maandag, ik zou te horen krijgen van de uitlaatservice of mevrou Hilterman op de Prinsengracht is en wat ze zelf nog verder te melden heeft over de zaak. Ik wordt erover gebeld zo verzekerd men mij… Ik wacht. En wacht… Het wordt tien uur, mijn spanning stijgt… Geen telefoon. Het wordt elf uur en ik begin te beseffen dat dit wel weer een erg frustrerende dag zal worden. En ja dat blijkt al snel als ik rond de klok van één uur nog geen telefoon heb ontvangen. Ik besluit zelf maar weer eens te bellen. Ik krijg te horen dat mevrouw mij om drie uur deze middag zal bellen… Dus ik ga in de tussentijd maar weer iets doen wat ik eigenlijk al de hele ochtend doe… Wachten. Drie uur komt… En gaat…. Half vier. Ik bel nogmaals met de service om er zeker van te zijn dat het drie uur was. Ja dat was zeker, had mevrouw nog niet gebeld dan? Nee dat had ze dus duidelijk niet. Ik voel mijn bloed koken. Nou ze zouden Basje zo weer naar huis brengen en dan zouden ze wel even kijken of er meer uit te vinden was. Ik zou terug gebeld worden… Yeah sure, believe that and you believe everything! Dus ik wacht… Wacht en wacht en wacht. Het is vijf uur. Ik kook nu inmiddels. Ik bel nogmaals naar de service. Ja, oh nou ehm… Had mevrouw nou nog niet gebeld… Tja tja dan wist zij ook niet wat ze eraan kon doen… (Dan je wel voor het briljante antwoord, ik heb gelukkig hersens genoeg over die dat ook nog hadden kunnen bedenken!) Hoe dan ook, ik besluit dan maar naar de dame van de uitlaatservice te bellen die deze zaak op het internet bekend gemaakt heeft. Ik bel haar en zij reageert eigenlijk mij net even te afstandelijk… Ja aardige meid hoor daar niet van maar ik krijg steeds meer de indruk dat de uitlaatservice het eigenlijk ook wel welletjes vind als hun maar hun geld verdienen. Zij zijn al net zo belzuchtig als mevrouw Hilterman zelf. Ik zou het dan morgen nog een keer kunnen proberen op dat telefoonnummer dat ik gekregen heb. Ik zeg dat ik dat dan wel zal doen maar dat ik wel de indruk krijg dat de PTT steeds blijer wordt met mij. (Duidelijk genoeg met een toon die aangeeft dat het hier een steek onder water betreft…)
Dus, dat is het verhaal lui… Maak ervan wat je ervan maken wilt, want ik weet het niet meer. Basje zou door de week alleen zijn en in het weerkend zou mevrouw Hilterman er dan “misschien” zijn… AlsBas voor de poten loopt bij de werklui wordt hij in de lift gestopt… Of hij uitgelaten wordt op tijd is nog maar de vraag en ook of hij eten krijgt is nog maar de vraag. Als er iemand is die nog een briljant idee heeft, een plan of hoe dan ook iets weet wat Bas uit deze situatie kan halen, dan hoor ik het graag. Alles is welkom.
Groetjes,
Gandr & beestjes
