Ik mag misschien niet de gelukkige moeder zijn van een paar kinderen, dit wil niet wegnemen dat ik donders goed weet dat er ouders zijn in deze wereld die in mijn ogen beter geen ouders hadden kunnen worden zonder eerst een cursus ouderschap te volgen… Of ik woon juist in die omgevingen waar dit type ouders wonen, kan ook nog natuurlijk, maar ik heb regelmatig zowat een kind onder de wielen van mijn scooter die maar 40 per uur haalt met wind mee en bergafwaards… Kinderen die dus gewoon maar over rennen he… Naar hun vriendje of vriendinnetje aan de overkant. Ik ben er op berekend omdat de buurt die ik op maandag ochtend door moet rijden ook twee scholen heeft en dus veel kinderen daar samen komen. Maar dan zie ik twee moeders gezellig met elkaar kleppen en de kinderen allerlei enge capriolen met elkaar uithalen zoals elkaar op de weg duwen. Vorige week lag ik nog zowat onder een achterop komende (overigens veel te hard rijdende) auto omdat ik moest uitwijken voor twee vrolijk achterelkaar rennende meiskes van nog geen zeven schat ik… Ben gestopt en heb de moeder aangesproken. Die stond me daar meteen een partij te schelden: “Moet je maar uitkijken waar je rijd trut op die stomme scooter van je! Jullie rijden allemaal te hard!” Natuurlijk, nog geen veertig maar voor een scooter is dat dus al te hard… Op de fiets haal ik hetzelfde tempo, ware niet dat mijn fiets dit niet langer meer aankan… Ik heb haar aangekeken en mijn hoofd geschud en ben maar weer doorgereden. Zo naïef vind je ze tegenwoordig niet meer…
En dan de dieren… Op het hondenforum stond laatst nog een prachtig voorbeeld van een staaltje onbezonneheid. Je hebt een hond, maar uitlaten ho maar, die kick je lekker de deur uit als je gaat werken, hondje red zichzelf wel… Natuurlijk diertje heeft alle verkeersdiploma's op zak nietwaar? En dan komt iemand die remt voor dieren. Hondje steekt weg over, persoon in auto schrikt zich het apelazerus, wijkt in reflex uit, knalt tegen een paal… Auto aan barrels, persoon in een staat van schok, hond blikt of bloost er niet van en loopt gewoon door, tenslotte is het dit dier al vaker overkomen… En niemand die voor de schade opdraait! Natuurlijk niet want de eigenaar is wel zo verstandig om zijn kop te houden over het feit dat die hond van hem was…
Ik wil hiermee alleen maar aangeven dat remmen voor dieren een heel nobel iets is… Natuurlijk, maar waar ik even op wil wijzen is dat er toch nog net even iets te snel fel wordt gereageerd als ik kom met een argument dat doorrijden vaak een veiligere optie is dan vol op de rem of het stuur omgooien. Daarnaast vind ik het een beetje ver gaan om je auto de schuld te geven… Een auto is een machinerie dat bestuurd wordt door de mens. En soms door een mens die ook diervriendelijk is… Maar om je diervriendelijkheid boven je eigen veiligheid of dat van andere weggebruikers te stellen is een tegenstrijdigheid… Dit zou betekenen dat je eigen zelfbehoud toch niet geheel optimaal functioneert… In een auto stappen en gaan rijden, een lang of een kort stuk betekend dat je op dat moment de risico's aanvaart die het autorijden met zich meebrengt. Dus dat dit inhoud dat je ooit wel eens een keer een dier voor je wielen krijgt. Ik denk dat het verstandig is dat autorijdend nederland hierover eerst eens even goed moet nadenken voor ze achter het stuur gaan zitten. Dieren en auto's gaan niet goed samen. Dieren vroegen niet om al die snelle wegen en dergelijke… Mensen denken niet zonder te kunnen… Ik denk dat je dan in deze een keuze moet maken en dan heeft het mijns inziens niet veel nut om ongeloofelijk verdrietig te gaan doen als je verkiest om achterhet stuur te gaan zitten en dan onverhoopt die ene eend, egel, konijn, fazant of ander dier voor je wielen krijgt en je hem aanrijd… Het is een ongeluk, een die elke dag wel elke seconde weer plaatsvind… Overal in nederland wordt er wel een eend, egel, konijn of ander dier aan barrels gereden. En echt niet door iemand op een fiets. Ook niet door iemand die lopend was… Als je echt rekening wilt houden met een dier wat onverhoopt voor je wielen zou kunnen komen, ga dan niet rijden! Dat is wat ik dus hiermee zeggen wil. Het gaat mij er niet om of het erg is dat je een dier aanrijd, of een kind, of welke van de twee erger zou zijn… Het gaat mij er meer om dat ik het zo'n vals schuldgevoel vind… Want als er een keer komt dat de nederlander even snel ergens heen moet en die auto staat in de garage of voor het huis… Dan pak je hem toch net zo hard weer? En dan is die gedachte aan dat ene eendje toch ook weer even voor het gemak verdrongen naar de duistere gedeeltes van ons geheugen? Waar of niet? Totdat ineens eendje nummer twee voor de wielen stapt… Dan is daar ineens weer het beeld van die eerste eend… Maar ook als die tweede eend platgereden op de weg achterblijft… Nog blijven we rijden… Ik denk dat het dan weinig zin heeft om dan te gaan zitten rouwen om de eerste eend. Geloof me er komt een tweede eend langs… Ooit… Zolang je achter het stuur zit heb je die kans… Erger nog, in feite zoek je die kans op!
Vandaar dat ik dan zeg, bedenk ook even wat de nagevolgen kunnen zijn als jij weer eens geconfronteerd wordt met dat ene dier wat toevallig jaren in de rimboe vertoefd heeft en dus niets van verkeersregels afweet en je, om dit dier toch te behoeden voor de vreselijke gevolgen van het doodgereden worden, vol op je rem gaat staan. Je red misschien die ene eend, maar je stort of jezelf of mogelijk anderen in het ongeluk……….
Groetjes,
Gandr & beestjes
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
