Dat is waar, maar het betekent ook niet dat de rest van de maatschappij gewoon doordraait zoals het gaat en een persoon met handicap (welke dan ook) zich op alle fronten aanpast. Nogmaals, het is bij Anita geen kwestie van zich niet aan WILLEN passen, maar zich niet aan KUNNEN passen.
Ik heb een autistische broer, zijn wereld is vrij klein en zijn gespreksonderwerpen vrij eentonig. Buiten die specifieke onderwerpen kan je nergens met hem over praten. Je hoeft niet te verwachten dat hij eens belangstellend vraagt hoe het op je werk was of dat je een nieuwe trui hebt ofzo. Dan kan ik wel 100x tegen hem zeggen dat hij eens normaal moet doen, maar dat kan hij echt niet. Dus was het vroeger (en nu tot op zekere hoogte nog) de taak aan ons gezin om zich aan hem aan te passen. Niet alles nee, maar wel veel, want zonder behoorlijk wat begrip van zijn medemens kan hij niet functioneren.
Ik zat ooit in de bus op weg naar school (jaren gelden hahaha) toen er een verstandelijk gehandicapte vrouw instapte. Zij had de verkeerde bus genomen, maar was dusdanig immobiel wat betreft praten dat ze de chauffeur niet kon vertellen dat ze verkeerd zat. Daarbij was ze zo van de kaart dat er bijna geen stom woord meer uit kwam, ze kon alleen maar huilen en wist nog nauwelijks de voornamen van de begeleiding van de (waarschijnlijk social werkplaats) waar ze werkte. Daar had niemand iets aan. De chauffeur had niet in de gaten dat ze niet helemaal was zoals andere mensen en ging tegen haar tekeer als een idioot, gewoon puur ongeduld, onwetendheid en onbegrip. Als die man ietsje meer geduld had gehad, was het vast goed gekomen en had hij haar op de goede bus kunnen zetten. Door zijn gedrag raakte ze alleen nog maar meer in paniek….als ik er aan denk word ik er nog emotioneel van, zo erg was het. Stap nou gewoon even over het idee heen dat Anita in hoofdletters schrijft om ons te “pesten”. Kan dat??
martine
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
