***********
Ja maar ze weten de regels wel maar er is een zeker soort die de regels aan de laars lappen waardoor de asiels vol zitten, niet nagedacht word bij het nemen van dat o zo schattige huisdier wat eigenlijk geen huisdier mag zijn.
Dieren nodeloos moeten lijden gedumpt en vermoord, of zwaar mishandelt en ontzegging van medische behandeling.
De straf is nihil voor dit soort dingen en de straf komt vooral nee op het dier ipv op de dader.
Onze gevangenissen zitten vol maar ze willen er een stel gaan sluiten.
Hou ze open voor mensen die zo met dieren omgaan waar ze gevangen zitten en verplicht les krijgen wat het betekend om goed voor dieren te zorgen en zolang ze dat niet leren weten of kunnen lekker laten zitten.
Ik weet niet waarom Hippo een nieuw adres zoekt voor de varkentjes maar hoop dat het geen van bovenstaande is want weer zijn de dieren de dupe. Nu heb ik het natuurlijk niet alleen over de prikbord regels.
Groetjes van een vermoeide Erna die haar mishandelde honden zelfverzekerd probeert te krijgen.
Vlak voor het overlijden van Shanty nam ik een hondje in huis die zwaar verwaarloost was en zo geschopt en geslagen dat hij een stukje van zijn achterpoot miste.
Zodra deze ziel in mijn bezit kwam heb ik hem laten opereren(een goede amputatie van dat achterpootje) waarna het echte werk kon beginnen.
Hij is nu een gezonde driepotige zich best lekker voelende hond die denkt aan spelen, eten em kroelen.
Het is een podenco en heb mijn handen aan hem vol.
Toen stierf mijn shanty(wat er gebeurt is kan je allemaal op het hondenprikbord lezen) en was ik kapot van verdriet.
Na een paar weken zag ik een foto van een hond met het verhaal erbij dat niemand deze hond wilde hebben en ze zochten al zo lang.
Overleefde -40 graden en zwierf alleen rond met af en toe een broodkorst toegeworpen.
Aangezien de andere honden doodgevroren waren kon hij geen sociale vaardigheden aanleren en door mensen werd hij verjaagd en verstoten.
In Bulgarije zijn ze al begonnen aan het reciosaliseren en aanleren van vaardigheden.
Ik dacht dat ik deze hond zou kunnen helpen en dat ik deze hond kon geven wat hij nodig heeft.
Wat bij Casper echter heel snel ging gaat bij Bobby verschrikkelijk langzaam maar ik heb al een goede band met hem.
Deze hond word met medicatie behandelt ( valium) en ik bespreek met de da maandelijks zijn voortgang.
Ik zie hele kleine stapjes vooruitgang en Casper en Bobby zijn hele goede vriendjes geworden.
Bobby word al minder bang en op omheinde plekken mag hij samen met Casper los lopen en dan zie ik ineens een trotse Bobby die samen speelt met Casper. Als ik mij dan klein maak dan durft Bobby naar mij toe te komen voor wat lekkers en heeft minder angst voor het aanlijnen. Casper stort zich gewoon in mijn armen.
Het rouwproces om shanty is nu pas volop in gang en het gemis is enorm maar ik ben heel gelukkig met Bobby en Casper en ze geven mij heel veel levensvreugde. Ben de laatste paar weken alleen zo verschrikkelijk emotioneel incontinent.
Foto,s van shanty inlijsten en ophangen en het uitzoeken.
Water blijft lopen zeg maar ik zie dat ik het vooral goed heb gehad met haar ondanks alles.
Dit in vogelvlucht over mijn mishandelde honden en hoe dat zo gekomen is. (Bobby is een beagle achtige)
Groetjes Erna
Weet je zeker dat je deze post als spam wil rapporteren aan de beheerder?
Deze post wordt als spam gerapporteerd aan de beheerder van het forum. Bedankt!
Weet u zeker dat u dit topic wil verwijderen?